Hij kon met geen woord antwoorden

Posted on 05/09/2024 by Pascale Esveld

En de oorlog tussen het huis van Shaul
En het huis van David
Duurde lang
En David werd steeds sterker
Terwijl het huis van Shaul
Voortdurend zwakker werd
En er werden zonen geboren
Van David in Hebron
En zijn eerstgeborene was Amnon
Van Achinoam, de Jizreëlitische
En zijn tweede, Chileav
Van Avigail
De vrouw van Naval de Karmeliet
En de derde, Avshalom
De zoon van Maächah
De dochter van Talmai
De koning van Geshur
En de vierde, Adoniah
De zoon van Chaggith
En de vijfde, Shefatjah
De zoon van Avital
En de zesde, Jitream
Van Eglah, Davids vrouw
Deze van David
Werden geboren in Hebron
En terwijl er oorlog was
Tussen het huis van Shaul
En het huis van David
Leverde Avner grote inspanningen
Voor het huis van Shaul
Nu had Shaul een bijvrouw gehad
Wier naam Ritzpah was
De dochter van Aiah
En hij zei tegen Avner:
Waarom ging je naar de bijvrouw
Van mijn vader?
En Avner werd zeer boos
Over de woorden van Ish Bosheth
En hij zei:
Ben ik het hoofd van de honden
Die tot Judah behoren?
Zal ik vriendelijk zijn vandaag
Voor het huis van Shaul
Je vader
Voor zijn broers
En voor zijn vrienden
Zoals tot nu toe
En heb ik je niet uitgeleverd
In de hand van David?
En vind je me dan vandaag schuldig
Wat betreft de vrouw?
God doe zo tegen Avner
En moge Hij zo doorgaan
Met hem
Want zoals de Eeuwige
Aan David heeft gezworen
Zo zal ik met hem doen
Om het koninkrijk over te dragen
Van het huis van Shaul
En de troon van David op te richten
Over Jisraël en Judah
Van Dan tot Beërsheva
Maar hij kon Avner
Met geen woord meer antwoorden
Vanwege zijn angst voor hem
(eigen vertaling)

Eglah was de koosnaam voor Michal
En betekent Heifer, een koe die nog nooit gekalfd heeft
Wat wij een vaars noemen
Er is een machtsstrijd aan de gang
Tussen het huis van David
En het huis van Shaul
We zullen zien hoe het afloopt

Het is uiteindelijk mijn moeder
Die zorgt dat het weer goed komt
Tussen mijn wietvriendin en mij
Want nadat ik het filmpje van mijn moeder
Had laten zien
Kon ze geen empathie opbrengen
En dacht ze dat ze beschuldigd werd
Van ‘landverraad’
Terwijl ik haar wilde laten zien
Waar ik vandaan kom
Wat mijn pijn is
De wond die nog steeds bloedt
Toen kon ik niet meer bij mijn compassie
Voor haar komen
Ik bleef op haar inhakken
Met vlijmscherpe tong
Tot ze opstond en naar huis ging
Zo kon ze niet verder
Zonde, zeg ik
Dat zullen we nog zien, antwoordde ze
Ik was razend
Driftig ben ik naar boven gegaan
Naar haar huis
Haar sleutel teruggegeven
En die van mijn teruggeëist
Nog steeds woedend
Ook het boek dat ik geleend had
Dat nog op mijn nachtkastje lag
In haar brievenbus beneden gedaan
En de hele nacht niet geslapen
In de ochtend belde ik mijn moeder
Die me herinnerde
Dat mijn wietvriendin het ook niet makkelijk heeft
Ze is van jongen naar meisje gegaan
Hoe eenzaam zal ze zijn?
En jij blijft maar doorgaan
Er gaan natuurlijk allerlei gedachten
Door haar hoofd
Die ze niet weet uit te spreken
Mijn moeder kent mijn harde tong
Wat erg, zegt ze
Jullie hadden het zo leuk samen
Er is al zoveel ellende in de wereld
Toen werd het huilen
Heb ik het goedgemaakt
Zijn we op stap geweest naar de Botermarkt
Hebben goed gepraat
Zijn eerlijk geweest
En heb ik haar verteld
Dat mijn moeder een betere vriendin is
Dan ik

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, zo-gaan-we-verder-story

Posted in @home, Bonje in het bejaardenhuis, kunst, literatuur, Own Art, Thuis | Tagged , , | Leave a comment

Wist je niet dat het bitter zou zijn

Posted on 03/09/2024 by Pascale Esveld

Joav en Avishai achtervolgden Avner
En de zon ging onder
Toen ze bij de heuvel van Ammah kwamen
Die voor Giah ligt
Aan de weg naar de woestijn van Gibeon
En de zonen van Benjamin
Verzamelden zich achter Avner
En werden één groep
En ze stonden op de top
Van een heuvel
En Avner riep Joav en zei:
Zal het zwaard voor altijd verslinden?
Wist je niet
Dat het uiteindelijk
Bitter zou zijn?
Wanneer zul je tegen het volk zeggen
Terug te keren
Van achter hun broeders?
En Joav zei:
Zo waar God leeft
Had je niet gesproken
Dan waren de mensen
Vanaf de ochtend
Weggegaan
Ieder vanachter zijn broeder
En Joav blies op de hoorn
En al het volk stond stil
En achtervolgde Jisraël niet meer
En zij vochten niet meer
En Avner en zijn mannen
Trokken door de vlakte
Heel die nacht
En ze staken de Jordaan over
En gingen door heel de Bithron regio
En kwamen in Machanaïm
En Joav keerde terug van Avner
En verzamelde al het volk
En er ontbraken negentien mannen
En Asahel
Van Davids dienaren
En Davids dienaren
Hadden van Benjamin
En van Avners mannen gedood:
360 mannen stierven
En ze droegen Asahel
En begroeven hem
In het graf van zijn vader
Dat in Bethlehem is
En trokken de hele nacht verder
Joav en zijn mannen
En het licht brak over hen door in Hebron
(eigen vertaling)

En zo komt er ook aan deze veldslag een einde
Gewonnen door David, met de minste verliezen

Ik vertel aan mijn moeder
Hele verhaal van de buurmannen
Die door verraad
Van de koffiedrinkende vrouwen beneden
En toch ook van mijn wietvriendin
Die niets deed omdat ze bang was
Uit hun huis gezet dreigden te worden
En de bittere smaak die ik nog steeds heb
Over mijn wietvriendin
Die niet durfde in te grijpen
Haar mening niet gaf
Niet vroeg waar die vrouwen mee bezig waren
En niet meteen op de deur
Van de mannen klopte
Mijn moeder vindt dat overdreven
Ik til er te zwaar aan
Ze vindt dat ik me ‘haar oorlog’
Te veel toe eigen
Als ik vertel dat ik bij de wietvriendin
Dus niet kan onderduiken
Mijn moeder zegt:
Ik ben hartstikke gelukkig geweest
Ik had het leuk
En daarna moet je het achter je laten
Verder
Maar ik weet dat haar ‘gelukkige’ tijd
Er toch wat anders uitzag
Toen ze vertelde
Wat ze had meegemaakt
Voor de camera van David Serphos:
Joods kind in de oorlog

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, wanneer-verslindt-het-zwaard-niet-meer-story


Posted in @home, Bonje in het bejaardenhuis, kunst, literatuur, Own Art, Thuis | Tagged , , , | Leave a comment

Laat de jongens voor ons spelen

Posted on 02/09/2024 by Pascale Esveld

En Avner, de zoon van Ner
En de dienaren van Ish Bosheth
De zoon van Shaul
Vertrokken uit Machanaïm
Naar Gibeon
En Joav, de zoon van Zerujah
En Davids dienaren
Gingen uit en ontmoetten elkaar
Bij de vijver van Gibeon
En ze gingen zitten
Die aan de ene kant van de vijver
En die aan de andere kant van de vijver
En Avner zei tegen Joav:
Laat de jongens nu opstaan
En voor ons spelen
En Joav zei:
Laat hen opstaan
En ze stonden op
En passeerden per aantal
Twaalf van Benjamin
En van Ish Bosheth
En twaalf bedienden van David
En ieder greep het hoofd
Van zijn metgezel
En zijn zwaard werd
In de zijde van zijn metgezel
Gestoken
En zij vielen samen
En hij noemde die plaats
Het gebied van zij die vielen
Door scherpe zwaarden
Dat in Gibeon is
En de strijd was zeer hevig
Op die dag
En Avner
En de mannen van Jisraël
Werden verslagen
Voor de dienaren van David
En de drie zonen van Zerujah waren daar
Joav, Avishai
En Asahel was zo lichtvoetig
Als een van de herten
Die in het veld zijn
En Asahel achtervolgde Avner
En week niet af naar rechts
Of naar links
Achter Avner aan
En Avner draaide zich om en zei:
Ben jij dat Asahel?
En hij zei:
Ik ben het
En Avner zei tegen hem:
Sla af naar rechts of naar links
En grijp een van de jongens
En neem zijn kleding voor jezelf
Maar Ashael wilde niet afwijken
Van het volgen van hem
En Avner zei verder tegen Asahel:
Wijk af van het volgen van mij
Waarom zou ik je neerslaan?
En hoe zal ik mijn gezicht opheffen
Naar Joav, je broer?
Maar hij weigerde af te slaan
En Avner raakte hem
Met het achtereinde van de speer
Onder de vijfde rib
En de speer kwam er
Aan de achterkant van hem uit
En hij viel daar
En stierf meteen
Op zijn plaats
En het was zo
Dat iedereen
Die bij de plaats kwam
Waar Asahel gevallen was
Stil stond
(eigen vertaling)

In de tenach wordt als toevoeging gegeven:
Onder de vijfde rib;
Plaats van de lever en de galblaas
Verder is dit stuk me niet helemaal duidelijk
Het lijkt zo vriendelijk
De jongens aan de waterkant
Speel wat voor ons, wordt er gevraagd
Dat blijkt een slachtpartij te zijn

Mijn buurman is gaan douchen
Heeft zich geschoren
Schone kleding aangetrokken
En is met zijn meest charmante glimlach
Naar boven vertrokken
Naar het appartement
Van degene die een petitie tegen hem
Zou opzetten
Hij vertelt later dat hij leuk met haar gesproken heeft
Maar die petitie was niet tegen hem
Gelukkig
En ze kwamen te praten over haar volkstuintje
En hij wilde wel meehelpen
Een blokhutje neerzetten
Dus dat zit goed
Zit ik alleen nog met de nare smaak in mijn mond
Over het gedrag van mijn wietvriendin
Die blijkbaar geen vragen stelt
Als haar gevraagd wordt een petitie te ondertekenen
Basisvraag als:
Waar gaat het over?
Durft ze niet te stellen
Er dan maar een heel verhaal bij verzint
Of zich laat aanleunen door andere bewoners
Die ook niet precies weten hoe het zit
En…
Ik weet wel
Je kan van niemand verlangen een held te zijn
Maar ik kan er niet zo goed mee omgaan
Lafheid
En het woord is wellicht te groot en te sterk
Maar voor mij is het fundament van vriendschap
Dat je dapper bent

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, gebied-van-de-scherpe-zwaarden-story


Posted in @Work, Bonje in het bejaardenhuis, kunst, literatuur, Own Art | Tagged , | Leave a comment

Laat je handen sterk zijn en wees dapper

Posted on 01/09/2024 by Pascale Esveld

En hierna vroeg David aan de Eeuwige:
Zal ik optrekken
Naar één van de steden van Judah?
En de Eeuwige zei tegen hem:
Trek op
En David zei:
Waarheen zal ik optrekken?
En Hij zei:
Naar Hebron
En David trok daarheen op
En ook zijn twee vrouwen
Achinoam, de Jisreëlietische
En Abigail
De vrouw van Naval de Karmeliet
En zijn mannen
Die bij hem waren
Bracht David mee
Elke man met zijn huishouden
En ze verbleven in de steden van Hebron
En de mannen van Judah kwamen
En zalfden David daar
Tot koning over het huis van Judah
En ze zeiden tegen David
Dat de mannen van Jabesh Gilead
Shaul hadden begraven
En David stuurde boodschappers
Naar de mannen van Jabesh Gilead
En zei tegen hen:
Gezegend zijn jullie voor de Eeuwige
Dat jullie deze vriendelijkheid
Hebben bewezen aan jullie heer
Aan Shaul
Dat jullie hem hebben begraven
En nu moge de Eeuwige
Jullie vriendelijkheid en waarheid betonen
En ook ik zal jullie vriendelijkheid
Dat jullie dit hebben gedaan
Teruggeven
En nu
Laat je handen sterk zijn
En wees dapper
Want jullie meester Shaul is dood
En ook het huis van Judah
Heeft tot koning over hen gezalfd
En Avner, de zoon van Ner
De generaal van Shauls leger
Nam Ish Bosheth, Shauls zoon mee
En bracht hem naar Machanaïm
En maakte hem koning over Gilead
En over de Asurieten
En over Jezreël
En over Efraïm
En over Benjamin
En over heel Jisraël
En Ish Bosheth, Shauls zoon
Was veertig jaar oud
Toen hij koning van Jisraël werd
En hij regeerde twee jaar
Maar het huis van Judah
Volgde David
En de duur van de tijd
Dat David koning was in Hebron
Over het huis van Judah
Was zeven jaar
En zes maanden
(eigen vertaling)

En zo pakken we de draad weer op
Na de vakantie
Het luieren is me goed bevallen
Nu proberen weer terug in de discipline te komen

Ze belt al vroeg
Of ze glaasje water kan komen drinken
Tuurlijk
En dan begint ze
Ze zijn een petitie begonnen beneden
Aan de koffietafel
Tegen mijn buurman
En zijn thuisloze vriend
Ze vinden ze te lawaaierig
Er staat al dagen een ladder tegen de gevel
En in het trappenhuis ruikt het naar wiet
Mijn wietvriendin heeft het er moeilijk mee
Ik ben meteen razend
Wanneer is dit gebeurd?
Wie heeft het georganiseerd?
En waar zijn ze mee bezig!
Want wat die leuke dametjes niet weten
In hun veilige huisjes
Die uit verveling elkaar gaan lastig vallen
Is dat mijn buurman
Vele jaren van op de bank bij
Dan weer eens die
En dan weer eens die doorbracht
En nu eindelijk
Een dak boven zijn hoofd heeft
Waar hij heel blij mee is
En zeker weleens te luid is
In zijn jovialiteit met de straat
Maar als hij klachten van hen krijgt
Dan gaat hij de straat weer op
Ik ben werkelijk razend
Waarom is ze niet eerder gekomen?
Waarom heeft ze niets gezegd?
Niets tegen die vrouwen beneden?
Waarom is ze niet opgestaan?
Ze heeft niet getekend, zegt ze
Voor mij is dit het hoogste verraad dat er bestaat
Ik ben de dochter van een holocaust survivor
Mijn moeder heeft ondergedoken gezeten
Dit zijn de mensen die je uitleveren
Omdat ze niets anders te doen hebben
Hun ongemakjes
Kan het leven van de twee mannen naast me verwoesten
Ze durfde het niet te zeggen
Ze wist niet of ze er goed aan zou doen
Maar ik heb geen oren meer voor haar lastige positie
Ik vertel het de buurman
Die gaat een charme offensief inzetten
Praten met degene die het op heeft gezet
Er staan namen van vrouwen op de lijst
Die in een ander gebouw wonen!
En ik ga naar beneden tijdens de koffie morgen
En ze vertellen
Dat dit de mannen zijn
Die hun gaan redden
Die ze uit hun huis zullen tillen
Als er brand uitbreekt
Die ze kunnen inschakelen
Voor klusjes die ze zelf niet kunnen
Waarom ga je daar zo mee om?
Waarom wordt er niet gewoon op de deur geklopt?
En tegen ze gezegd dat ze overlast geven
Gepraat!
Waarom een petitie, God beter het!

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, als-je-één-mens-redt-dan-red-je-de-wereld-story


Posted in @home, Bonje in het bejaardenhuis, kunst, literatuur, Own Art | Tagged , | Leave a comment

Ja maar

Posted on 17/08/2024 by Pascale Esveld

Ja, maar, zegt hij tegen zijn vriend
Je hebt toch geld gekregen
Om te verhuizen?
Ja, zegt de vriend
Mijn buurman
Daar heb ik een scooter van gekocht
Voor mijn zoon
Een jongen van 18
Zo onschuldig
Ik heb hem gezien
Oké, zegt de vriend
We gaan je helpen
Sindsdien wordt er geklust
Bij mijn buurman
De muren geschilderd
Tegelvloertje in de keuken gelegd
Het is hart verwarmend
Zeg ik tegen mijn wietvriendin
Om te zien
Wat die jongens doen
Om uit de shit te komen
Toen ben ik boreka’s gaan maken
Voor de mannen
Dat ze goed eten
Dat ze kracht putten
Uit schoonheid
De bloemen op mijn balkon
Naast hen
En lekker eten

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, rotzooi-maar-wat-aan-doe-je-best-story

Vanaf 1 september dagelijks bijdragen

Posted in @home, @Work, Bonje in het bejaardenhuis, kunst, literatuur | Tagged | Leave a comment

Grappig

Posted on 15/08/2024 by Pascale Esveld

Ik loop de supermarkt uit
Doe mijn mondkapje af
Berg het op
En ga op een bankje zitten
Ontsmet mijn handen
En steek een sigaret op
Naast me zit een man
Weet u wat ik grappig vind, begint hij
Ik zie u uit de supermarkt komen
Met een mondkapje
En nu steekt u een si…
Oh, onderbreek ik hem
Ik heb echt geen zin om daar over te praten
Dat zijn mijn zaken
Het gaat u niets aan
Ik heb ook nog mijn handen ontsmet
Grappig he!
Hij mompelt beledigd nog wat
Maar ik blijf stug door roken

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, it’s-my-party-story


Vanaf 1 september weer dagelijkse bijdragen

Posted in @home, Bonje in het bejaardenhuis, literatuur, Own Art | Tagged , | Leave a comment

Lieve mensen

Posted on 08/08/2024 by Pascale Esveld

Ik ga een paar weekjes vakantie nemen
Tot 1 september zal ik onregelmatig bijdrages plaatsen
Zoals het uitkomt
Op 1 september pak ik de draad weer dagelijks op

Fijne zomer
Geniet van het mooie weer

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, we’ll-meet-again-story

Posted in Geen categorie | Leave a comment

Oh dochters van Jisraël

Posted on 06/08/2024 by Pascale Esveld

En David rouwde
Met dit treurlied
Over Shaul
En over Jonathan, zijn zoon
En hij zei
De zonen van Judah
De boog te leren
Zie, het is geschreven
In het boek
Van de oprechte mannen
Oh, schoonheid van Jisraël!
Op uw hoogvlakten
Zouden de gesneuvelden liggen
Hoe zijn de helden gevallen?
Vertel het niet in Gath
Verkondig het niet
In de straten van Ashkelon
Zodat de dochters van de Filistijnen
Zich niet verheugen
Zodat de dochters
Van de onbesnedenen niet juichen
Oh, bergen van Gilboa
Laat er geen dauw
Of regen op je zijn
Noch velden van hefoffers
Want daar werd het schild
Van de machtige verworpen
Shaul’s schild was
Alsof het niet met olie
Was gezalfd
Van het bloed van de gesneuvelden
Van het vet van de machtigen
Keerde Jonathans boog niet terug
Noch kwam Shauls zwaard leeg terug
Shaul en Jonathan, zijn zoon
Die geliefd waren
En aangenaam in hun leven
En in hun dood
Werden zij niet gescheiden
Ze waren sneller dan arenden
En machtiger dan leeuwen
Oh, dochters van Jisraël
Ween over Shaul
Die je kleedde in karmozijn
Met genoegen
Die gouden versierselen
Op je kleding legde
Hoe zijn de machtigen gevallen
In het midden van de strijd?
Jonathan, op jouw hoogvlakten
Ben je gesneuveld!
Ik ben bedroefd om je
Mijn broeder, Jonathan
Je was een plezier voor mij
Jouw liefde was wonderbaarlijker voor me
Dan de liefde van vrouwen!
Hoe zijn toch de machtige gevallen
En de oorlogswapens vergaan!
(eigen vertaling)

Een laatste groet van David
In een treurlied over Shaul en Jonathan
David is mild over Shaul
Die het hem tijdens zijn leven
Bepaald niet gemakkelijk heeft gemaakt
Maar die hij wel altijd gerespecteerd heeft
Als gezalfde koning van Jisraël
Door de Eeuwige aangewezen
De liefde voor Jonathan
Is met recht wonderlijk
Wonderlijker, zegt hij
Dan de liefde voor een vrouw

Energiemanagement is wellicht het moeilijkst
Als je niet gezond bent
Dat koppie wil wel
Maar het lichaam doet niet mee
Ik probeer kleine doelen te stellen
Vanochtend alle uitgebloeide
Wilde bloemen
Uit de bakken van het balkon gewied
Het ziet er weer frisser
Maar wel leger uit
Morgen wil ik proberen
Naar de markt in Zandvoort te gaan
Mijn wietvriendin wilde mee
Maar ik ga liever alleen
Het kost me behoorlijk wat energie
Om mezelf zo ver te krijgen
Dan lukt het me niet
Om er voor haar te zijn
Ik wil plantjes kopen
Op een bankje aan de boulevard zitten
Starend over mijn geliefde zee
Zoals ik dat in het land van mijn hart vaak deed
Zoals ik dat deed ‘s ochtends vroeg
Met die lieve oude reus
Toen hij nog leefde
Voordat hij aan het werk ging
In één van de keukens op het strand
Fingers crossed
Dat het me lukt

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: stel-een-doel-story

Posted in @home, @Work, kunst, literatuur, Own Art | Tagged , , , , | Leave a comment

Je mond heeft tegen je getuigd

Posted on 05/08/2024 by Pascale Esveld

En na Shauls dood
Keerde David terug
Van het verslaan van de Amalekieten
En verbleef twee dagen in Tziklag
Zie, op de derde dag
Kwam er een man
Uit het kamp van Shaul
Zijn kleren waren gescheurd
En er zat aarde op zijn hoofd
Toen hij bij David kwam
Viel hij op de grond
En boog zich neer
En David zei tegen hem:
Waar kom je vandaan?
En hij zei tegen hem:
Ik ben ontsnapt
Uit het kamp van Jisraël
En David zei tegen hem:
Wat was de situatie?
Vertel het me nu
En hij zei:
Dat het volk van de strijd vluchtte
En ook dat veel mensen vielen
En stierven
En ook dat Shaul
En zijn zoon Jonathan
Gestorven waren
En David zei tegen de jongeman
Die het hem vertelde:
Hoe wist je dat Shaul
En zijn zoon Jonathan
Gestorven waren?
En de jongeman die hem
Dit vertelde zei:
Ik was toevallig
Op de berg Gilboa
En zie
Shaul leunde op zijn speer
En zie
De strijdwagens
En de leiders van de cavalerie
Hadden hem ingehaald
Hij draaide zich om
En zag mij en riep me
En ik zei:
Hier ben ik
En hij vroeg me:
Wie ben je?
En ik zei tegen hem:
Ik ben een Amalekiet
En hij zei tegen me:
Ga over me heen staan
En dood me
Want een huivering
Heeft me overvallen
Zolang mijn leven nog in mij is
En ik stond over hem
En doodde hem
Want ik wist
Dat hij niet meer zou leven
Na zijn val
En ik nam de kroon
Die op zijn hoofd was
En de armband van zijn arm
En ik heb die hier gebracht
Naar mijn heer
En David greep zijn kleding
En scheurde die
Net als alle mannen
Die bij hem waren
En ze rouwden
En huilden
En vastten tot de avond
Voor Shaul
En voor Jonathan, zijn zoon
En voor het volk van de Eeuwige
En voor het huis van Jisraël
Want zij waren gevallen
Door het zwaard
En David zei
Tegen de jongeman
Die het hem vertelde:
Waar kom je vandaan?
En hij zei:
Ik ben de zoon
Van een vreemdeling
Uit Amalek
En David zei tegen hem:
Waarom was je niet bang
Om je hand uit te strekken
Om de gezalfde van de Eeuwige
Te vernietigen?
En David riep een van de jongemannen
En zei:
Kom dichterbij
Val hem aan
En hij sloeg hem
En hij stierf
En David zei tegen hem:
Jouw bloed rust op je hoofd
Want je mond heeft
Tegen je getuigd
Toen je zei:
Ik heb de gezalfde
Van de Eeuwige gedood
(eigen vertaling)

Samuel II begint met een ooggetuigenverslag
De Amalekiet die wist dat Shaul zou sterven
Toen hij op zijn eigen zwaard was gevallen
Heeft hem de doodslag gegeven
Hij komt de kroon en armband
Van de koning van Jisraël naar David brengen
Daar is nogal wat moed voor nodig
Want David laat hem vermoorden
En zo zijn we begonnen aan een nieuw deel
In de Tenach

De poes van de buurman
Is een opgewonden standje
Zeg maar gerust
Een terror-cat
Vanochtend heeft ze me uren lang
Gevangen gehouden
Madam was op de kussens
Van de rietenstoelen buiten
Gaan zitten
Die ik niet had binnengehaald
Ze had echt geen zin
Dat ik ook naar buiten kwam
Blazen
Hoge rug
Dikke staart
Al haar tanden bloot
Tegen het raam springen
Echt aanvallen
Wat een kutkat
Daar moet ik de buurman
Op gaan aanspreken
Maar ja
Wat kan hij doen
Dat mag niet Djoekie
Nooit meer doen!
Ik zie hem in gedachten
Me al in m’n gezicht uitlachen
Vandaag de kussens
Extra vroeg binnen gehaald
Misschien kan ik vanavond?
Als het madam behaagt

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, als-het-de-poes-behaagt-story

Posted in @home, Bonje in het bejaardenhuis, kunst, literatuur, Own Art | Tagged , , , | Leave a comment

Alle dappere mannen stonden op

Posted on 04/08/2024 by Pascale Esveld

En de Filistijnen vochten met Jisraël
En de mannen van Jisraël
Vluchtten voor de Filistijnen
En gesneuvelden vielen op de berg Gilboa
En de Filistijnen achterhaalden Shaul
En zijn zonen
En de Filistijnen doodden Jonathan
En Avinadav
En Malchishua
Shauls zonen
En de strijd viel Shaul zwaar
En de boogschutters vonden hem
En hij was heel bang
Voor de boogschutters
En Shaul zei tegen zijn wapendrager:
Trek je zwaard
En snijd me ermee doormidden
Zodat deze onbesneden mannen
Niet komen en me doorklieven
En me bespotten
Maar zijn wapendrager wilde niet
Want hij was erg bang
En Shaul naam het zwaard
En viel erop
En zijn wapendrager zag
Dat Shaul gestorven was
En hij viel ook op zijn zwaard
En stierf met hem
En Shaul en zijn drie zonen
En zijn wapendrager stierven
Ook al zijn mannen stierven
Die dag samen
En de mannen van Jisraël
Die aan de andere kant
Van de vallei waren
En die aan de andere kant
Van de Jordaan waren
Zagen dat de mannen van Jisraël
Waren gevlucht
En dat Shaul en zijn drie zonen
Waren gestorven
En zij verlieten de steden
En vluchtten
En de Filistijnen kwamen
En bezetten ze
En het was de volgende ochtend
Dat de Filistijnen kwamen
Om de gesneuvelden te plunderen
En ze vonden Shaul en zijn zonen
Liggend op de berg Gilboa
En ze hakten zijn hoofd af
En ontdeden hem van zijn harnas
En ze stuurden ze rond
In het land van de Filistijnen
Om het nieuws te verspreiden
Naar het huis van hun afgoden
En naar het volk
En zij plaatsten zijn harnas
In het huis van Astarte
En ze spietsten zijn lichaam
Aan de muur van Beth Shan
En de inwoners van Jabesh
In Gilead
Hoorden van hem
Dat wat de Filistijnen
Met Shaul hadden gedaan
En alle dappere mannen
Stonden op
En gingen de hele nacht door
En namen Shauls lichaam
En de lichamen van zijn zonen
Van de muur van Beth Shan
En zij kwamen naar Jabesh
En verbrandden voor hen daar
En ze namen hun beenderen
En begroeven ze
Onder de boom in Jabesh
En ze vastten zeven dagen

Ach, die arme Shaul
Zo aan zijn einde gekomen
Van een toch al niet gemakkelijk leven
Waar hij bezeten werd
Door de kwade geest van de Eeuwige
Nu eindigt hij onthoofd
Aan de muur
Van een Filistijnse tempel genageld
Hiermee eindigt Samuel I

Ze is dakloos
En hij die rijdt
Heeft haar ergens met hond
In Almere opgepikt
Wat hij in Almere deed
Vertelt het verhaal niet
Te ingewikkeld, zegt hij
In het kort
Het kwam door haar hond
Ze is Amerikaanse
Mooie zwarte vrouw
Een meisje nog
Ze gaat mee naar het museum
Mijn wietvriendin
Zat meteen in de hoogste boom
Belde in paniek van te voren
Hij wil een dakloze mee
Prima, zeg ik
Leuk, nieuwe verhalen
Gaat leuk worden
En ze legt zich erbij neer
In de auto vraag ik haar
Naar waar ze vandaan komt
Florida
Ik vraag door
In de buurt van Orlando
Wat heeft ze gedaan
En wat wil ze
Misschien ken ik iemand die
Maar ze haakt al snel af
Daar wil ze niet over praten
Ik weet waar zij vandaan komt
Florida Projects
Opgegroeid in de schaduw
Van een Disney sprookje
Dichtbij Orlando
Ik vertel het als we thuis zijn
Aan mijn wietvriendin
Die schrikbarend weinig kennis heeft
Van de wereld buiten zichzelf
En van Amerika al helemaal
Weinig weet
Ik raad je die film aan, zeg ik
Maar zij zegt:
Ik denk niet dat ik die film hoef te zien
Want ik denk dat ik het al weet
Ik ontplof werkelijk
Ik vind het dom, zeg ik hard
Je kunt je kennis verbreden
Je hart open stellen
En de wereld beetje beter begrijpen
Maar ja, jij weet het allemaal al
En zo was ik toch weer
Uit mijn slof geschoten

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, make-this-world-a-better-place-if-you-can-story




Posted in @home, @Work, kunst, literatuur, Own Art | Tagged , , , , | Leave a comment