Wat zal ik praten

Wat Chezekiah
Koning van Judah schreef
Toen hij ziek werd
En herstelde
Van zijn ziekte:
Ik zei:
In de verlatenheid
Van mijn dagen
Zal ik de poorten
Van de graven binnengaan
De rest van mijn jaren
Is me afgenomen
Ik zei:
Ik zal de Eeuwige
Niet zien
De Eeuwige is in het land
Van de levenden
Ik zal de mens
Niet meer zien
Maar ik zal bij hen zijn
Die in afzondering verblijven
Mijn generatie werd verplaatst
En van me verbannen
Als een schaapherderstent
Ik heb mijn leven
Afgesneden
Als een wever
De glorie
Zal Hij me ontnemen
En van de schering afsnijden
Van dag tot nacht
Zult U mij beëindigen
Tot de ochtend
Maakte ik mezelf
Een leeuw
Zodat het mijn benen
Zou breken
Van dag tot nacht
Zult U mij beëindigen
Als een kraanvogel
En een zwaluw
Zo piepte ik
Ik kermde als een duif
Mijn ogen
Waren omhoog gericht
Oh, Eeuwige!
Steel me!
[uit de handen
van de engel
van de dood]
Sta garant voor mij!
Wat zal ik praten?
Hij sprak tot mij
En Hij vervulde
Zijn woord
Ik zal al mijn slaap
Laten vluchten
Door de bitterheid
Van mijn ziel
Oh, Eeuwige!
U zei over hen:
Ze zullen leven
En voor hen allemaal
Ook het leven
Van mijn ziel
U genas mij
En gaf mij leven
Zie, voor vrede
Het is bitter voor me
Ja, het is bitter
En U verlangde
Naar mijn ziel
Uit het graf van verderf
Want U heeft
Al mijn zonden
Achter U geworpen
Want het graf
Zal U niet danken
[alleen de levenden
mogen de Eeuwige aanpreken]
Noch zullen de doden
U prijzen
Zij die in de kuil afdalen
Kunnen niet
Op Uw waarheid hopen
De levende
De levende
Hij zal U bedanken
Zoals ik vandaag
Een vader
Zal zijn kinderen
Over Uw waarheid leren
De Eeuwige heeft beloofd
Me te redden
En we zullen mijn liederen
Alle dagen van ons leven
Zingen in het huis
Van de Eeuwige
En Jeshajah zei:
Laten ze een plak
Geperste vijgen nemen
En als een verband
Op het gezwel leggen
En het zal genezen
En Chezekiah zei:
Wat een teken!
Ik ga omhoog
Naar het huis
Van de Eeuwige!
(eigen vertaling)

Intiem inkijkje in de dagboeken
Van Chezekiah
Toen hij doodziek was
En verwachtte te sterven
Kwaakte als een kraanvogel
Tjilpte als een zwaluw
En koerde als een duif
De Eeuwige streek met Zijn hand
Over Zijn hart
Chezekiah krijgt vijftien jaar leven erbij

Ook mijn slaap
Was afgelopen nacht
Op de vlucht
Om twee uur, drie uur ’s nachts
Hou ik het niet meer uit in bed
Dan moet ik weten
Wat gebeurt er
In het land van mijn hart
Deze nacht werd er vrede
En staakt het vuren
Afgekondigd
Waar niemand om durft te juichen
En de schendingen
Je om de oren vliegen
Oi va voi, mijn ziel is bitter

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, stay-safe-story




This entry was posted in @home, kunst, Land van mijn Hart, literatuur, Own Art and tagged , , , , , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.