Maak wankelende knieën krachtig

Wildernis en verdord land
Zullen zich verheugen
Voor hen
En de vlakte
Zal zich verblijden
En bloeien al een roos
Het zal bloeien
En zich verheugen
Zelfs verheugen en zingen
De heerlijkheid
Van de Libanon
Is haar gegeven
De schoonheid
Van de Karmel
En de Sharon
Ze zullen de glorie
Van de Eeuwige zien
De schoonheid
Van onze God
Versterk zwakke handen
En maak wankelende
Knieën krachtig
Zeg tegen de haastige van hart:
Wees sterk
Wees niet bang
Zie, onze God zal komen
Met wraak zal Hij komen
De vergelding van God
Die zal komen
En je redden
Dan zullen de ogen
Van de blinden
Geopend worden
En de oren van de doven
Zullen ontstopt worden
Dan zal de lamme
Springen als een hert
En de tong van de stomme
Zal zingen
Want water zal doorbreken
In de woestijn
En beken in de vlakte
En de dorre plek
Zal een vijver worden
En de uitgedroogde plaats
Krijgt bronnen van water
In het gebied
Van de jakhalzen
Een rustplaats
Een grasrijke plek
Voor riet en biezen
En er zal
Een doorgaande weg zijn
En een weg
En het zal de heilige weg
Genoemd worden
Geen onreine
Zal er over reizen
Maar het zal er zijn
Voor hen
De reizigers
Zelfs dwazen
Zullen er niet verdwalen
Geen leeuw zal daar zijn
Noch zal een verwoestend beest
Daarop komen
Zij zullen daar niet
Gevonden worden
Maar zij die verlost zijn
Zullen er gaan
En zij uit Tzion
Die verlost zijn
Zullen terugkeren
En ze zullen
Met een lied
Naar Tzion komen
Met vreugde
Uit oude dagen
Op hun hoofden
Ze zullen blijdschap
En vreugde bereiken
En verdriet
En zuchten
Zullen wegvluchten
(eigen vertaling)

Als de Eeuwige Zijn verlossing heeft gebracht
Zal het land Zijn schoonheid weerspiegelen
En de mensen zullen blij en gelukkig zijn
Moge die woorden snel waar worden

Het zijn zenuwslopende dagen
Oude wonden worden opengereten
Ook in mijn tijd
In het land van mijn hart
Was ik heel bang voor Iran
Met toch al rauwe zenuwen
Hangen de tranen los
Ik probeer met kleine pleziertjes
Als troost
Mezelf te vangen
Twee lieflijk nieuwe plantjes
Met bloesem-roze bloemetjes
Een klein struikje tijm
Het helpt niet echt
Toch ook met de gewonde hand
In de aarde
Misschien heelt het
Als is het maar een beetje
Moge de mensen in het land
Van mijn hart
Veilig zijn

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, wees-niet-bang-story

This entry was posted in @home, kunst, Land van mijn Hart, literatuur, Own Art and tagged , , , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.