Vreugde van het hart

Zie, de Naam van de Eeuwige
Komt van lang geleden
Zijn toorn is ontvlamd
En de zwaarte van die last
Zijn lippen zijn gevuld met woede
En Zijn tong is
Als een verterend vuur
En Zijn adem
Is als een overstroming
Tot aan de nek
Zal het verdelen
Om de naties te schudden
Met een ijdel schudden
En een misleidend bit
Op de kaken van de volken
Dit lied
Zal voor jullie zijn
Zoals de nacht
Van de heiliging
Van het feest
[Pesach, uittocht uit Egypte]
En de vreugde van het hart
Zoals van iemand
Die met een fluit gaat
Om op de berg
Van de Eeuwige te komen
Naar de Rots
Van Jisraël
En de Eeuwige
Zal de glorie
Van Zijn stem
Laten horen
En het neerleggen
Van Zijn arm
Zal Hij tonen
Met furieuze woede
En een vlam
Van verterend vuur
Uitbarstende
En stormende regen
En hagelstenen
Want door de stem
Van de Eeuwige
Zal Assyrië gebroken worden
Met een staf zal Hij slaan
En het zal zijn
Elke doorgang
Waar de gevestigde staf
Langs zal komen
Waaraan de Eeuwige
Vrede zal schenken
Zal zijn met trommels
En harpen
En met oorlogen
Van schudbewegingen
Zal Hij tegen hen strijden
Want Tofet
[gehinom in het jiddisch
hel, dodenrijk]
Is gisteren klaargemaakt
[tweede dag van de schepping]
Ook die is voorbereid
Voor de koning
[Senacherib van Assyrië]
Hij werd verdiept
En verbreed
Zijn brandstapel
Met vuur
En veel hout
De adem van de Eeuwige
Als een stroom
Van zwavel
Brandend daarin
_{(eigen vertaling)}

De Eeuwige is razend
Het zal niet lang meer duren
Voordat Hij Senacherib
En Assyrië zal vernietigen

Al vroeg in de ochtend
Zit ik in de regen
Uren op het balkon
Onder het afdakje
En ook lekker niet
Beetje frutten
In de plantenbakken
Waar je het onkruid
Gemakkelijk uit
De doordrenkte aarde
Kunt halen
Maar ja
Bij mij is nooit
Helemaal duidelijk
Wat onkruid is
En wat gezaaid
Wat is aankomen waaien
En wat geplant
Wat zal bloeien
En wat
In de vuilnisbak belandt
Ik hoop op mooie bloemen
Geknakte viooltjes
Die weer opstaan

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, let-it-blossom-let-it-grow-story