Uw hand is weggenomen

Oh, Eeuwige
Uw hand is weggenomen
Zodat zij die niet zien
Laat het ze zien
En zich schamen
De afgunst van een volk
Zelfs het vuur
Dat Uw vijanden
Zal verzwelgen
Oh Eeuwige
U zult vrede
Voor ons maken
Ook de vergelding
Van al onze daden
Heeft U ons gegeven
Oh God
Onze God
Meesters anders dan U
Hebben ons bezeten
Alleen tot U
Zullen we
Uw naam noemen
De doden
Zullen niet leven
Zij die laks waren
Zullen niet opstaan
Daarom heeft U
Hen bezocht
En vernietigd
U heeft
Een einde gemaakt
Aan elke herinnering
Aan hen
U heeft
Het volk verrijkt
Oh Eeuwige
U heeft
Het volk verrijkt
En U bent geëerd
U heeft
Alle uiteinden
Van de aarde verworpen
Oh Eeuwige
In hun nood
Herinnerden ze zich U
Ze storten gebeden uit
Wanneer Uw bestraffing
Op hen is
Zoals een zwangere vrouw
Dichtbij het baren komt
Huivert zij
Ze schreeuwt in haar weeën
Zo waren wij
Vanwege U
Oh Eeuwige
Wij ontvingen
We huiverden
Alsof we wind baarden
We brengen geen redding
In het land
Noch vallen de inwoners
Van de wereld
Moge Uw doden leven:
Mijn lijken zullen opstaan
Ontwaak en zing
Jullie
Die in het stof wonen
Want dauw van licht
Is je dauw
En naar de aarde
Zal U hen werpen
Die laks zijn
Ga, Mijn volk
Kom in jullie kamers
En sluit de deur achter je
Verberg je
Voor slechts een moment
Totdat de woede voorbij is
Want zie
De Eeuwige komt
Uit Zijn plaats
Om de ongerechtigheid
Van de bewoner
Van het land
Van hem
Te bezoeken
En het land
Zal zijn bloed onthullen
En het zal zij die vermoord zijn
Niet langer verbergen
(eigen vertaling)

We gaan door
We zijn in Profeten
Jeshajah hoofdstuk 26
Laatste gedeelte
God roept Zijn volk op
Zich voor kort moment
Te verbergen
Totdat zijn woede
Uitgeraasd is
Hij vertelt hen met andere woorden:
Heb vertrouwen
Dit gaat voorbij

Vandaag is het gips
Van mijn gehavende vinger af
De hechtingen gingen er
Vorige week al uit
Nu loop ik bangig rond
Met een kwetsbare vinger
Waarmee toch wel weer
Te tikken valt
De fysiotherapeute
Vindt het er mooi uitzien
En ik zie hoe snel die vinger
Toch gewoon weer doet
Wat het hoort te doen
Al is het nog krakkemikkig
Een goede vuistslag
Voor iemands kop
Zit er de komende zes weken
Nog niet in
Jammer genoeg fietsen ook niet
Maar we zullen zien
Hoe snel de boel weer
Soepeltjes beweegt
Of het gevoel terugkeert
Blijft de vraag
En kan zeker een jaar duren
Ik probeer maar te vertrouwen

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, met-beide-handen-story




This entry was posted in @home, Blijf me gezond, kunst, literatuur, Own Art and tagged , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.