Als klitten van de distel

Harde voorspelling
Wat betreft Damascus
Zie, Damascus zal
Niet langer
Een stad zijn
En het zal
Een diepte
Van ruïnes worden
De steden van Aro’er
Zullen verlaten worden
Zij zullen
Aan de schaapkuddes
Worden achtergelaten
En die zullen daar
Ongestoord liggen
En er zal geen vesting
In Efraïm zijn
En geen koninkrijk
In Damascus
En het restant van Aram
Zal zijn als de glorie
Van de kinderen
Van Jisraël
Zegt de Eeuwige
Van de legermachten
En het zal gebeuren
Op die dag
Dat de glorie van Ja’acov
Armzalig zal zijn
En het vet van zijn vlees
Zal uitgemergeld
Verschrompelen
En het zal zijn
Als het verzamelen
Van de oogst
Van het staande graan
En zijn arm
Maait aren
En hij zal zijn
Als iemand
Die aren verzamelt
In de vallei
Van Refaïm
Er zullen restanten
Achterblijven
Zoals bij het snijden
Van de olijfboom
Twee of drie vruchten
Aan het eind
Van de hoogste boog
Vier of vijf
Aan zijn takken
Wanneer het fruit geeft
Zegt de Eeuwige
God van Jisraël
Op die dag
Zal de mens
Naar zijn Maker keren
En zijn ogen
Zullen gericht zijn
Op de Heilige
Van Jisraël
En hij zal zich
Niet wenden
Naar het altaar
Van het werk
Van zijn handen
En wat zijn vingers maakten
Zal hij niet eren
Noch de Ashera’s
Noch de zonnebeelden
Op die dag zullen zijn
Krachtigste steden
Verlaten zijn
Als het bos
Met de hevig
Vertakte bomen
Die zij achterlieten
Voor de kinderen
Van Jisraël
En het werd een woestenij
Want je bent
De God van je redding
Vergeten
En je dacht niet
Aan de Rots van je kracht
Ik plantte je
Met aangename zaailingen
Maar je zaaide het
Met de takken
Van een vreemde
Zaaide je het
Op de dag
Dat je geplant werd
Vermengde je je
En je zorgt ervoor
Dat je zaad
In de ochtend bloeit
[mislukte oogst]
Een stapel oogst
Op een dag van ziekte
En sterfelijke pijn
Oi vee voor de massa
Van vele volkeren
Als het razen van de zee
Bulderen zij
En een geraas
Van naties
Als het geraas
Van de machtigste wateren
Zo razen zij
Volkeren bulderend
Als vele wateren
Razen zij
En Hij zal bestraffen
En ze zullen
Ver weg vluchten
En ze zullen
Worden achtervolgd
Als het kaf
Van de bergen
Door de wind
En zoals de klitten
Van distels
Door de storm
In de avondschemering
Zal hij bang zijn
Dat hij er voor de ochtend
Niet meer is
Dit is het deel
Van onze plunderaars
En het lot
Van onze verwoesters
(eigen vertaling)

Het lot van Damascus
De voorspelling ervan
Belooft niet veel goeds
Er zullen er maar weinig
Overblijven
Als de Eeuwige klaar is
Zoals de vruchten
Van de geoogste olijfboom
Slechts enkele
Aan een hoge tak

Ik heb de gordijnen dicht gedaan
Op mijn balkon
Zijn de klootviolen
Eindelijk aangeslagen
Al het zaaigoed
Bestemming gekregen
Laatste matzes gegeten
Mijn huis
Mijn tempel
Hineni
Hier ben ik

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, the-final-scene-story








This entry was posted in @home, Bonje in het bejaardenhuis, kunst, literatuur, Own Art and tagged , , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.