Kostbaarder dan goud

De strenge last van Babylon
Die Isaiah zoon van Amoz
Heeft gezien
Hef een banier
Op een rustige berg
Roep hen met je stem
Zwaai met je hand
Zodat zij de poorten
Van de edelen
Kunnen binnengaan
Ik heb Mijn aangewezenen
Bevolen
Ik heb Mijn helden
Opgeroepen
Om Mijn toorn
Uit te voeren
Mijn gramschap
Zij die zich verheugen
In Mijn trots
Het geluid van een menigte
In de bergen
De gelijkenis
Van een talrijk volk
Het geluid van
Het oprukken van koninkrijken
Van volken
Die samen komen
De Eeuwige
Van de legermachten
Stelt officieren aan
Over het oorlogvoerende leger
Zij komen uit een ver land
Uit het eind van de hemel
De Eeuwige
En de wapens
Van Zijn woede
Om het hele land
Te vernietigen
Weeklaag
Want de dag
Van de Eeuwige
Is nabij
Als een aanval
Van de Almachtige
Zal het komen
Daarom zullen
Alle handen slap worden
En het hart
Van elke sterveling
Zal smelten
En ze zullen
In paniek raken
Weeën en pijnen
Zullen hen overvallen
Zoals een vrouw
In barensnood
Zullen zij kronkelen
Elke man
Zal versteld staan
Van zijn medemens
Hun gezichten
Gezichten van vlammen
Zie, de dag
Van de Eeuwige
Komt eraan
Wreed van toorn
En brandende woede
Om het land woest
En verlaten te maken
En de zondaars
Zal Hij eruit vernietigen
Want de sterren
Van de hemel
En hun sterrenbeelden
Zullen hun licht
Niet laten schijnen
De zon is donker geworden
Bij haar opkomst
En de maan
Zal haar licht
Niet uitstralen
En Ik zal het kwaad
Op aarde bezoeken
En de zondaars
Vanwege hun ongerechtigheid
En Ik zal de trots
Van de hoogmoedigen
Uitroeien
En de arrogantie
Van de tirannen
Zal Ik vernederen
Ik zal de sterfelijke mens
Kostbaarder maken
Dan fijn goud
En de mens
Kostbaarder dan
De verzameling goud
Van Ophir
(eigen vertaling)

Het gaat hier
Om de vernietiging
Van Babylon
Van zo’n grote omvang
Dat zelfs het licht van de
Maan, de sterren
En de zon
Niet zal schijnen
Als God Zijn leger inzet
Om de mens kostbaar te maken
Kostbaarder dan fijn goud

Ik heb een gouden regel overtreden
Voor een schrijver dan
Als je een verhaal niet schrijft
Dan stokt de toestroom
Mijn gedachten leeg
En desolaat
Proberen de restanten van
Wat een verhaal had kunnen zijn
Maar niet verteld gaat worden
Bij elkaar te rapen
Eigenlijk moet je zo dapper zijn
Alles vertellen
Hoe gênanter
En schaamtevoller
Hoe eerlijker
Hoe rijker de woorden
Helaas
Vandaag is armzalig
Want je weet wat ze zeggen
De mens is kostbaarder dan goud

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, look-at-your-life-through-heavens-eyes-story



This entry was posted in @home, Bonje in het bejaardenhuis, kunst, literatuur, Own Art and tagged , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.