Naar wie vlucht je

Wee degenen
Die inscripties graveren
Van onrechtvaardigheid
Geschriften
Van verdorvenheid
Schrijven zij
Om het oordeel
Over de armen
Te verdraaien
En het oordeel
Te beroven
Van de behoeftigen
Van Mijn volk
Zodat de weduwen
Hun buit zijn
En zij plunderen
De wezen
En wat zal jij doen
Op de dag van bezoek
De vernietiging
Die van ver zal komen?
Naar wie zul je vluchten
Voor hulp
En waar zul je
Je rijkdom achterlaten?
Waar hij nooit knielde
Op die plek
Zal hij een gevangene zijn
En op die plaats
Zullen ze vallen
Gesneuveld
Ondanks dit alles
Is Zijn woede niet afgewend
En Zijn hand nog steeds
Uitgestrekt:
Wee dat Assyrië
De stok
Van Mijn toorn is
En Mijn woede
Is een staf
In hun handen
Tegen een huichelachtig volk
(Jisraël)
Zal ik ze ophitsen
En over het volk
Van Mijn woede
Zal ik hen bevelen
Te plunderen
En de buit
Te laten bederven
En laten vertrappen
Als het slijk
Van de straten
Maar zo kijkt hij niet
( Sennacherib
Koning van Assyrië)
En zo denkt hij niet
(Dat de Eeuwige hem leidt)
Maar vernietigen
Is in zijn hart
En niet weinig
Volkeren heeft hij
Afgesneden
Want hij zegt:
Zijn mijn prinsen samen
Geen koningen?
Is de stad Calno
Zoals Carchemish?
(veroverd door Assyrië)
Is Arpad van Chamath?
Zal Samaria niet
Als Damascus zijn?
Zoals mijn hand
In staat was
De heidense koninkrijken
Te veroveren
En hun gesneden beelden
Kwamen uit Jeruzalem
En Samaria
Inderdaad zoals ik deed
Met Samaria
En haar afgoden
Zo zal ik doen
Met Jeruzalem
En haar afgoden
(eigen vertaling)

De hoogmoed en arrogantie
Van Sennacherib, koning van Assyrië
Is stuitend
Jeruzalem zal vallen
Net als al die andere steden
Die hij veroverd heeft
Want de afgodsbeelden
Nota bene uit Jeruzalem
En Samaria hielpen ook die steden niet
Maar Gods oordeel tegen hem
Is al in de maak
Daar begint dit gedeelte mee
Wee degene die…

Ik hoop dat hij
Hij van die tafel etc.
Naar mij vlucht
Niet fysiek
Die tijd is voorbij
Maar naar het verstand
Al mijn gedachten
Zeggen het hem
Met honderd woorden
In duizend talen:
Zorg voor een veilige plek
Voor jou
Hoeveel vluchtwegen
Je ook bedenkt
Op een dag
Ben je uitgerend
Dus zorg voor die plek
Buig mee
Wees flexibel
Maar vooral
Heel lief voor jezelf
Zachtjes oud worden
Dat was ooit mijn plan
Toen ik terug
Naar Nederland kwam
Dat wens ik hem
Zachtjes oud worden
Het kan

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, moge-je-mond-koekjes-eten-story


This entry was posted in @home, Bonje in het bejaardenhuis, kunst, literatuur, Own Art and tagged , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.