Op de troon van David

Het volk
Dat in duisternis wandelde
Heeft een groot licht gezien
Zij die wonen in het land
In de schaduw van de dood
Over hen scheen een licht
U heeft dit volk
Groot gemaakt
U heeft de vreugde
Voor hen vergroot
Zij hebben zich
Over U verheugd
Zoals over de vreugde
Van de oogst
Zoals ze zich verheugen
Als ze buit verdelen
Want het juk van zijn last
En de staf van zijn schouder
De roede van degene
Die hem onderdrukte
Heeft U gebroken
Zoals op de dag van Midian
Want elke overwinningskreet
Klinkt met tumult
En kledingstukken wentelen zich
In bloed
Maar dit zal verbrand worden
Verteerd door vuur
Want aan ons
Is een kind geboren
Een zoon is ons gegeven
En het gezag
Is op zijn schouder
En de wonderlijke raadsman
De machtige God
De eeuwige Vader
Noemde zijn naam:
De prins van vrede
Aan hem
Die het gezag vergroot
En aan vrede
Zonder eind
Op de troon van David
En aan zijn koninkrijk
Om het vestigen
En te ondersteunen
Met gerechtigheid
En rechtvaardigheid
Van nu tot de eeuwigheid
De ijver van de Eeuwige
Van de legermachten
Zal dit doen
De Eeuwige heeft
Woord gestuurd
Tegen Ja’acov
En het is gevallen
In Jisraël
En het gehele volk
Zal weten
Efraïm
En de inwoners
Van Samaria
De valsheid van
Wat zij spraken
Met hoogmoed
En arrogantie
Zeiden ze:
Bakstenen zijn gevallen
En gehouwen stenen
Zullen wij bouwen
Moerbeivijgenbomen
Zijn omgehakt
En we zullen ze vervangen
Door ceders
En de Eeuwige
Versterkte de tegenstanders
Van Retzin tegen hem
En zijn vijanden
Zal Hij ophitsen
Aram uit het oosten
En de Filistijnen
Uit het westen
En zij verslonden Jisraël
Met elke mond
Ondanks dit alles
Is Zijn woede
Niet afgewend
En Zijn hand
Is nog steeds
Uitgestrekt
_{(eigen vertaling)}

Ondanks alles
Dat Jisraël is overkomen
Is de woede van de Eeuwige
Nog niet gaan liggen
Tegen het huis van Ja’akov
Maar het volk
Heeft wel een kind gekregen
Dat door de Eeuwige  Vredesprins
Wordt genoemd
Dat lijkt me hoopvol

Hij die de tafel
Kapot heeft geslagen
Waarop het spel
Gespeeld werd
Moet vandaag inchecken
Bij de daklozen opvang
Gisteren
Glaasje op
Dacht ik nog
Met de naïviteit
Van een kind
Ik ga hem
Nog een keer redden
Maar vandaag weet ik
Er is geen weg terug
Het is voorbij
Waarom zou ik zijn sores
Op mijn hals halen
Moge hij snel
Een huis vinden

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, verdrietig-story