Wee degene

En de mens
Zal vernederd worden
En de mens
Zal omlaag
Gebracht worden
En de ogen
Van de hoogmoedige
Zullen worden neergeslagen
En de Eeuwige
Van de Legermachten
Zal verheven worden
In oordeel
En de Heilige God
Zal geheiligd worden
Met rechtvaardigheid
En lammeren zullen grazen
Zoals zij gewend zijn
En vreemdelingen
Zullen de restanten eten
Van de vette
Wee hen
Die ongerechtigheid trekken
Met touwen van leegte
Als karrentouwen
Is de zonde
Zij die zeggen:
Laat Hem Zich haasten
Laat Hem
Zijn daden versnellen
Zodat we kunnen zien
En laat het plan
Van de Heilige
Van Jisraël
Naderen en komen
Wee hen
Die zeggen van het kwade
Dat het goed is
En van het goede
Dat het kwaad is
Die duisternis
Als licht presenteren
En licht als duisternis
Die doen voorkomen
Dat bitter als zoet is
En zoet als bitter
Wee hen die wijs zijn
In hun eigen ogen
En in hun eigen
Inschatting
Van diep begrip
Wee de helden
Die wijn drinken
En dappere mannen
Die sterke wijnen mengen
Zij die de schuldigen
Vrijspreken
Tegen beloning
Van steekpenningen
En de onschuld
Van de onschuldige
Nemen zij van hem weg
Daarom
Zoals een vlam van vuur
Stoppels verbrandt
En een vlam
Stro verschrompelt
Zal hun wortel
Als verrotting zijn
En hun bloesem
Zal opgaan tot stof
Want zij hebben
De wet van de Eeuwige
Van de Legermachten
Geweigerd
En het woord
Van de Heilige Aanwezigheid
Van Jisraël
Hebben zij veracht
Daarom is de Eeuwige
Vertoornd geraakt
Met Zijn volk
En heeft Hij Zijn hand
Naar hen uitgestrekt
En hen geslagen
En de bergen
Hebben gebeefd
En hun lichamen
Waren als spuug
In het midden van de straten
Met dit alles
Is Zijn woede
Nog niet teruggekomen
En Zijn hand
Is nog steeds
Uitgestrekt
En hij zal een vaandel hijsen
Voor de volkeren van ver
En Hij zal naar hen fluiten
Van het einde
Van de aarde
En zie
Snel
Vlug zal hij komen
Niemand is moe
Of struikelt onder hen
Hij zal niet sluimeren
Noch slapen
De gordel om zijn middel
Zal niet opengaan
Noch zal een veter
Van zijn schoenen
Worden gescheurd
Zijn pijlen zijn gescherpt
En al zijn bogen gespannen
De hoeven van zijn paarden
Als vuurstenen
En als de storm
Hij heeft de brul
Van een leeuw
Hij zal brullen
Als leeuwenwelpen
En hij zal grommen
En prooi grijpen
En hij zal het terughalen
En niemand zal het redden
En hij zal grommen
Over het land
Op die dag
Zoals het grommen
Van de zee
En hij zal naar het land kijken
En zie, duisternis
De gekwelde
En het licht
Zullen donker worden
In zijn verduistering
_{(eigen vertaling)}

De Eeuwige heeft er
Schoon genoeg van
Wee de hoogmoedige
Want de Eeuwige God
Zal geheiligd worden
Met rechtvaardigheid
Wee degene
Die ongerechtigheid trekt
Met touwen van leegte
Wee zij die zeggen
Dat kwaad goed is
En andersom
Die doen voorkomen
Alsof duisternis licht is
En andersom
Of doen alsof bitter zoet is
En andersom
En wee de dronkenlap
De zogenaamde held
Zij die steekpenningen aannemen
En schuldigen vrijspreken
Zij doen groot onrecht
Aan de onschuldigen
Daarom is de Eeuwige zo boos
Dat hij dreigt met duisternis

Hij die rijdt
Blijft een rare snuiter
Gisteravond
Zeg maar shabbat-diner
Voor mij dan
Bij hem thuis
Hij ging Chinees halen
Zijn Oekraïense vriendin
Is er ook
Ingewikkeld verhaal
Ze werkt in een hotel
In Deventer
En helft van de week
In Van der Valk Haarlem
Ze spreekt geen woord Engels
Of Nederlands
En als hij appt
Dat het eten klaar is
Kloppen we aan
Zitten we gevangen
Want hij is nog niet terug
En hoe hou je zo’n gesprek
Op gang?
Met allerlei vertaalmachines
Ik had heimwee
Naar het land van mijn hart
Waar we ook op vrijdagavond
Bij elkaar kwamen
Om te eten
En we alle talen spraken
Maar waar het zoveel
Warmer, vriendelijker
En grappiger was
De gesprekken zoveel
Dieper, vuriger, gepassioneerder
En intelligenter
Ik vind het soms best lastig
Naar gelul te luisteren
Na een uurtje
Stonden we weer buiten
Hij had al gezegd
Niet te lang
Zij moet werken
Zeven dagen in de week
Mijn leven
Niet bepaald rijker
Nederland is guur
Al schijnt waterig zonnetje

Jezzebel,
Tussen water

Art: Pascale, shabbat-in-Nederland-story