Ik zing voor mijn geliefde

Ik zal nu zingen
Voor mijn geliefde
Het lied van mijn geliefde
Over zijn wijngaard
Mijn geliefde had een wijngaard
In een vruchtbaar hoekje
En hij omheinde het
Maakte het vrij van stenen
En hij beplantte het
Met de beste wijnstokken
En hij bouwde een toren
(wijnpers)
In het midden
En hakte er ook
Een perskuip in
En hij hoopte druiven
Voort te brengen
Maar het bracht
Wilde bessen voort
En nu bewoners van Jeruzalem
En mannen van Judah
Oordeel nu tussen mij
En mijn wijngaard
Wat meer had ik
Kunnen doen
Voor mijn wijngaard
Wat ik er niet in gedaan heb?
Waarom hoopte ik druiven
Te produceren
En bracht het
Wilde bessen voort?
En nu wil ik je
Laten weten
Wat ik ga doen
Met mijn wijngaard
Ik zal de heg verwijderen
En het zal verslonden worden
Zijn muren breken
En het zal vertrapt worden
En ik zal het tot een
Woestenij maken
Er zal niet worden gesnoeid
Noch geharkt worden
En de doornen
En distels
Zullen erop groeien
En ik zal de wolken gebieden
Om er geen regen
Op te laten vallen
Want de wijngaard
Van de Eeuwige
Van de legermachten
Is het Huis van Jisraël
En de mensen van Judah
Zijn de aanplant
Van Zijn vreugde
En Hij hoopte op gerechtigheid
En zie, er was onrecht
Op rechtvaardigheid
Maar zie
Er was een schreeuw
Wee degenen
Die een huis
Bij een huis voegen
En veld aan een veld
Brengen zij dichterbij
Totdat er geen plaats is
(voor de armen)
En je alleen zult wonen
In het midden
Van het land
In mijn oren
De Eeuwige
Van de legermachten:
Waarlijk grote huizen
Zullen verlaten worden
Ja, grote en goede huizen
Zonder inwoners
Want tien aren wijngaard
Zal één bat opbrengen
(inhoudsmaat voor vloeistof
ongeveer 22 liter)
En het zaad van een homer
(inhoudsmaat voor droge stoffen
ongeveer 220 liter
of 10 efa’s)
Zal één efa voorbrengen
Wee degenen
Die vroeg opstaan
In de ochtend
Zij jagen sterke wijn na
Zij zitten
Tot laat
In de avond
Wijn verhit hen
En er zijn harp
En luit
Tamboerijn
En fluit
En wijn
Op hun drinkfeesten
En aan het werk
Van de Eeuwige
Schenken zij
Geen aandacht
En de daad
Van Zijn handen
Hebben zij niet gezien
Daarom zal Mijn volk
In ballingschap gaan
Door gebrek aan kennis
En hun geachte mensen
Zullen van honger sterven
En hun menigte
Zal verdrogen van dorst
Daarom heeft het
Dodenrijk zichzelf uitgebreid
En zijn mond
Zonder maat geopend
En haar pracht
En haar bevolking
En menigtes
Zullen afdalen
Evenals degenen
Die daar vreugde
In vinden
(eigen vertaling)

De metaforen in dit gedeelte
Zijn prachtig
Waarbij de geliefde
De Eeuwige is
En de wijngaard
De kinderen van Jisraël
En ondanks het liefdevolle werk
Van de Eeuwige
Groeien er geen druiven
Maar wilde bessen
Geen gerechtigheid
Maar onrecht
En De Eeuwige laat het niet
Regenen op de wijngaard
Symbool van rampspoed
En het volk
Dat verbannen wordt
Met de gulzige mond
Van het dodenrijk gapend open
Waarbij ook de goede
Vermorzeld zullen worden

In mijn tuin
Bloeit de rozemarijn
Is de olijfboom
Overgeplant
Met verrukkelijk
Nieuwe twijgen
Krijgt de jasmijn
Verse blaadjes
Begin ik genoeg
Te krijgen van de narcissen
Dragen de uienbollen
Een belofte
En wordt het
Met de viooltjes
Nooit meer wat

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, let-it-blossem-let-it-grow-story