Adem van gerechtigheid

Nu zullen zeven vrouwen
Eén man vastgrijpen
Op die dag
En zeggen:
Ons brood zullen we eten
En onze kleding
Zullen we dragen
Laat slechts jouw naam
Over ons worden
Uitgeroepen
Neem onze smaad weg
Op die dag
Zal de scheut van de Eeuwige
Staan voor schoonheid
En voor eer
En het fruit van het land
Voor grootsheid en glorie
Voor de overlevenden
Van Jisraël
En het zal gebeuren
Dat iedere overlevende
In Tzion zal zijn
En iedereen
Die overbleef
In Jeruzalem
‘Heilig,’ zal er gezegd worden
Over hen
Iedereen voor het leven
Ingeschreven in Jeruzalem
Wanneer de Eeuwige
Het vuil
Van de dochters van Tzion
Heeft weggewassen
En het bloed van Jeruzalem
Uit hun midden
Heeft weggespoeld
Met adem
Van gerechtigheid
En met adem
Van reinheid
Zal de Eeuwige
Boven elke woning
Van de Tzion berg
En over allen
Die daar bijeen
Zijn geroepen
Overdag een wolk creëren
Rook en de pracht
Van een vlammend vuur
’s Nachts
Want voor elke eer
Zal er een schuilplaats zijn
En er zal een hut zijn
Schaduw bieden
Van de hitte
Overdag
Beschutting
En een toevlucht
Van de stromende regen
(eigen vertaling)

Omdat er veel weduwen waren
En niet genoeg mannen
Smeekten de vrouwen
Om van hen eerbare vrouwen
Te maken die behoorden
Tot het huis van een man
De Eeuwige belooft
Om Tzion en Jeruzalem
Te reinigen van de vuiligheid
En bescherming te bieden
Aan de mensen die
Jisraël overleefden
En bereid waren
Te streven naar gerechtigheid
En Zijn wegen te volgen

Op onze manier
Proberen we hij die rijdt
Met wat bovennatuurlijke
Krachten van ons zelf
Weer nuchter op aarde
Te laten landen
Als er aangebeld wordt
Zegt die Leukerd:
Hij die rijdt, wedden?
En ja hoor
Daar staat hij
Onaangekondigd
Voor de deur
Of die Leukerd meegaat
Naar de bibliotheek
Dan kunnen ze het
Hebben over zijn
Bovennatuurlijke theorieën
Maar die heeft daar geen zin in
Hij gaat al uit zijn dak
Als er wat achteloze praatjes
Voorbij komen
En ’s avonds
Als hij die rijdt
Belooft langs te komen
Doe ik de deur open
Nog voordat hij aanbelt
Ja, zeg ik, ik concentreerde me
En toen wist ik
Dat jij er aankwam
Waarheid is
Dat hij altijd precies op tijd is
En dat je daar de deur
Met weinig moed
Makkelijk
Voor open kunt zwaaien
Want daar is hij

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, hocus-pocus-story



This entry was posted in @home, @Work, Bonje in het bejaardenhuis, kunst, literatuur, Own Art and tagged , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.