Hoe is zij een hoer geworden

Kom nu
Laat we pleiten
Zegt de Eeuwige
Als je zonden
Als karmozijn zijn
Zullen ze wit worden
Als sneeuw
Als ze rood zijn
Als karmozijnverf
Zullen ze worden
Als wol
Als je bereid bent
En gehoorzaamt
Zul je het beste
Van het land eten
Maar als je weigert
En opstandig bent
Zul je door het zwaard
Verslonden worden
Want de mond
Van de Eeuwige
Heeft gesproken
Hoe is zij
Een hoer geworden?
Een trouwe stad
Vol gerechtigheid
Waarin rechtvaardigheid
Verbleef
Maar nu moordenaars
Wonen
Je zilver
Is onzuiver geworden
Je wijn verdund met water
Je vorsten zijn opstandig
En handlangers van dieven
Iedereen houdt
Van steekpenningen
En rent achter
Geschenken aan
De wees beoordelen zij niet
En de twist
Van de weduwe
Komt niet tot hen  
Daarom, zegt de Meester
De Eeuwige
Van de legermachten
De Machtige Aanwezigheid
Van Jisraël:
Oh, ik zal Mezelf troosten
Van Mijn tegenstanders
En ik zal Me wreken
Op Mijn vijanden
En Ik zal Mijn hand
Op je terugbrengen
En je onzuiverheden
Zuiveren met loog
En al je tin verwijderen
En Ik zal je rechters herstellen
Zoals in het begin
En je raadslieden
Zoals in het begin
Daarna zul je
Stad van Gerechtigheid
Genoemd worden
Trouwe Stad
Tzion zal verlost worden
Door gerechtigheid
En zij die boete
Hebben gedaan
Door rechtvaardigheid
En vernietiging
Zal komen
Over opstandelingen
En zondaars samen
En zij die de Eeuwige
Verlaten
Zullen wegkwijnen
Want zij zullen zich schamen
Voor de terebintbomen
Waar jij naar verlangde
En je zult vernederd worden
Door de tuinen
Die je koos
Want je zult
Als een terebintboom zijn
Waar de bladeren
Van verwelken
En als een tuin
Zonder water
En de kracht
Zal als vlasafval worden
En de dader
En zijn werk
Tot vonk
Zij zullen samen verbranden
En er zal niemand zijn
Om het te blussen
(eigen vertaling)

Hoe poëtisch
De Eeuwige die haar geliefde
Kinderen van Jisraël
Belooft dat hun wijn weer puur
Hun zilver het gewicht waard
En hun stad
Hun geliefde Jeruzalem
Stad van rechtvaardigheid zal zijn
Hij zal hun karmozijnrode zonden
Wit maken als sneeuw
Wassen als wol
Maar oh wee
Voor hij die zijn kracht
Met leugen en bedrog
Wist te verrijken
Hij zal in rook opgaan

Is dat zo?
Ben ik een hoer geworden?
Genietend van geneugten
Die mij niet toekomen
En waar voor betaald wordt?
Ik weet het niet
Hoe gaat zoiets
Het is een sluipend proces
Je vindt het grappig
Je kent het niet
Je tolereert
Je vergoelijkt
Je ziet zoveel meer
Niet alleen het kwaad
Dat telt
De gezelligheid ook
Of is hij de hoer?
Zijn lichaam
Voor de hoogste bieder
Zijn kracht als vlasafval
Licht ontvlambaar
En wie van ons
Is dan de goddelijke
Die vergeeft?
En wie van ons
Het kind dat terugkeert
Naar puurheid?

Shabbat shalom

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, duizend-vragen-story






This entry was posted in @home, Bonje in het bejaardenhuis, kunst, literatuur, Own Art and tagged , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.