Wortelschieten en vrucht dragen

De Eeuwige vervolgt:
En dit zal een teken
Voor je zijn
Dit jaar zul je eten
Wat vanzelf groeit
En het jaar daarna
Wat uit de
Boomstronken groeit
En in het derde jaar
Zaai en oogst je
En plant je wijngaarden
En eet hun vruchten
En de resterende overlevenden
Van het huis van Judah
Zullen blijven
Wortelschieten beneden
En ze zullen vrucht dragen
Boven
Want uit Jeruzalem
Zal een overblijfsel komen
En overlevenden
Van de berg Tzion
De ijver van de Eeuwige
Van de legermachten
Zal dit doen
Daarom
Zo heeft de Eeuwige gezegd
Over de koning van Assyrië:
Hij zal deze stad
Niet binnenkomen
Noch zal hij daar
Een pijl afschieten
Noch er voortgang op maken
Met een schild
Noch zal hij er
Een belegeringswal
Tegen opwerpen
Zoals hij komt
Zal hij terugkeren
Maar deze stad
Zal hij niet binnengaan
Zegt de Eeuwige
En Ik zal deze stad
Beschermen
Om haar te redden
Omwille van Mijzelf
En omwille
Van Mijn dienaar David
En het gebeurde die nacht
Dat een engel van de Eeuwige
Naar buiten ging
En honderdvijfentachtigduizend mannen
Doodde
In het kamp van Assyrië
En zij stonden
Die ochtend op
En zie
Ze waren allemaal
Dode lichamen
En Sennacherib
De koning van Assyrië
Vertrok en ging weg
En hij keerde terug
En verbleef in Nineveh
En terwijl hij zich neerboog
In de tempel van Nisroch
Zijn god
Doodden Adramelech
En Sharezer
Zijn zonen hem
Met een zwaard
En ze vluchtten
Naar het land van Ararat
En zijn zoon Esarhaddon
Regeerde in zijn plaats
(eigen vertaling)

Heb vertrouwen, zegt de Eeuwige
Het komt goed
Met de kinderen van Jisraël
Met de overlevenden
Het overblijfsel
Ze zullen zich vestigen
Wortelschieten
En vrucht dragen
En de koning van Assyrië
Valt in zijn eigen zwaard
Zullen we maar zeggen
Vermoord door zijn zonen

Mijn wietvriendin
Probeert plannetjes te bedenken
Om mijn verveling te verdrijven
Zodat ik niet ga verhuizen
Maar ik verlang naar de stad
Hart van de stad
Zijn er geen kunstenaar cafés?
Ja, in de stad
Ga praten met hem
Wiens stukken je corrigeert
Zeg tegen hem
Dat je intellectuele uitdaging
Nodig hebt
Ik moet er om lachen
Hij ziet me aankomen
Zo’n relatie hebben wij niet
Wij neuken
Uitsluitend op papier
Ik corrigeer zijn stukken
En word boos als hij zich
Er te gemakkelijk vanaf maakt
Het gaat uiteindelijk
Om rechtvaardigheid
In de wereld

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, such-is-life-story














This entry was posted in @home, @Work, kunst, literatuur, Own Art and tagged . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.