Als gras van het veld

En Chizkiah
Nam de brieven
Uit de hand
Van de boodschapper
En las ze
Hij ging naar het huis
Van de Eeuwige
En spreidde ze uit
Voor de Eeuwige
En Chizkiah bad
Voor de Eeuwige
En zei:
Oh Eeuwige
God van Jisraël
Die tussen de
Cherubijnen woont
U alleen bent de God
Van alle koninkrijken
Op de aarde
U heeft de hemel
En de aarde gemaakt
Oh Eeuwige
Nijg Uw oor
En luister
Oh Eeuwige
Open Uw ogen
En zie
En luister
Naar de woorden
Van Sennacherib
Die ze stuurde
Om de levende God
Te lasteren
Inderdaad, oh Eeuwige
De koningen van Assyrië
Hebben de volken
En hun land verwoest
En ze hebben hun goden
Aan het vuur overgegeven
Want zij zijn geen goden
Maar het handwerk
Van de mens
Hout en steen
Ze hebben hen vernietigd
En nu, oh Eeuwige
Onze God
Bevrijd ons uit zijn hand
Zodat alle koninkrijken
Van de aarde zullen weten
Dat U alleen
De Eeuwige God bent
En Isaiah
De zoon van Amoz
Stuurde bericht naar Chizkiah
Dat zei:
Zo heeft de Eeuwige God
Van Jisraël gezegd:
Ik heb gehoord
Waarover je tot Mij
Hebt gebeden
Wat beteft Sennacherib
Koning van Assyrië
Dit is het woord
Dat de Eeuwige
Heeft gesproken over hem:
De maagdelijke dochter
Van Tzion
Heeft je veracht
En heeft je bespot
De dochter van Jeruzalem
Heeft haar hoofd geschud
Naar jou
Wie heb je beledigd
En gelasterd
En tegen wie heb je
Je stem verheven?
En je hebt je ogen
Hoog gericht
Tegen de Heilige
Van Jisraël
Via jouw boodschappers
Heb je de Eeuwige beledigd
En je zei:
Met mijn vele strijdwagens
Ben ik naar de hoogten
Van de bergen geklommen
Naar het einde
Van Libanon
En ik zal zijn
Hoogste ceders omhakken
Zijn uitgelezen cypressen
En ik zal komen
Tot de verst gelegen herberg
Tot zijn landbouwbos
Ik groef
En dronk vreemd water
En ik droog
Met de zolen van mijn voeten
Alle rivieren
Van de belegering op
Heb je niet
Van verre gehoord
Wat ik in vroeger tijden
Heb gedaan
En wat ik heb gevormd?
Nu heb ik het gebracht
En het zal zijn
Om bloeiende heuvels
Desolaat te verwoesten
Van versterkte steden
En hun inwoners
Hadden niet genoeg kracht
Gebroken en beschaamd
Zij waren het gras
Van het veld
En groen kruid
Als gras van de daken
En werden
Door een windvlaag
Weggevaagd
Voordat het
Staand koren
Kon worden
En je zitten
En je er op uittrekken
En je komen
Ken Ik
En je woede
Tegen Mij
Omdat je tegen Mij
Hebt geraasd
En je tumult
Tot in Mijn oren
Is gekomen
Zal ik Mijn ring
In je neus plaatsen
En Mijn bit
In je lippen leggen
En Ik zal je terugbrengen
Langs de weg
Waar je langs gekomen bent
_{(eigen vertaling)}

Oi, oi, oi, de Eeuwige is razend
Op de koning van Assyrië
Die hem belasterd heeft
Met zijn boodschappers
Maar Hij is nog niet uitgetierd
Morgen meer

Op de tafel staan
Prachtige ranonkels
Te pronken
Die ik van mijn wietvriendin
Heb gekregen
In dit huis
Waar ik me alweer
Begin te vervelen
Bijna vergeten
Hoe zwaar verhuizen was
Kijk al naar andere
Appartementen
Maar in dit huis
Heb ik meer bloemen
Gekregen
Dan in mijn hele leven
En die mooie rooie
Heeft in het land van mijn hart
Toch echt vaak
Zijn best gedaan

Shabbat shalom

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, in-dit-huis-story