Door het vuur gaan

In het zeventiende jaar
Van Pekach
De zoon van Remaliah
Werd Achaz koning
De zoon van Jotham
Koning van Judah
Achaz was twintig jaar oud
Toen hij koning werd
En hij regeerde
Zestien jaar in Jeruzalem
En hij deed niet
Wat juist was
In de ogen
Van de Eeuwige zijn God
Zoals David
Zijn vader
Hij ging de wegen
Van de koningen
Van Jisraël op
En ook liet hij
Zijn zoon
Door het vuur gaan
Op de gruwelijke manier
Van de volken
Die de Eeuwige
Voor de kinderen van Jisraël uit
Verdreven had
En hij slachtte offers
En brandde wierook
Op de hoge plaatsen
In de heuvels
En onder elke
Groene boom
Toen trok Retzin
De koning van Aram
En Pekach
De zoon van Remaliah
De koning van Jisraël
Op naar Jeruzalem
Om oorlog te voeren
En ze belegerden Achaz
Maar konden geen
Oorlog voeren met hem
In die tijd bracht Retzin
De koning van Aram
Eilat terug naar Aram
En verdreef de Judeërs
Uit Elot
En verbleef daar
Tot op deze dag
En Achaz stuurde
Boodschappers
Naar Tiglatpileser
De koning van Assyrië
En zei:
Ik ben uw dienaar
En je zoon
Trek op
En red me
Uit de hand
Van de koning van Aram
En uit de hand
Van de koning
Van Jisraël
Die tegen me
Zijn opgestaan
En Achaz nam het zilver
En het goud
Dat gevonden werd
In het huis
Van de Eeuwige
En in de schatkamers
Van het paleis
Van de koning
En stuurde dat
Naar de koning van Assyrië
Als smeergeld
En de koning van Assyrië
Luisterde naar hem
En de koning van Assyrië
Trok op naar Damascus
En nam het in
En verbrandde het
En verbande de inwoners
Naar Kir
En doodde Retzin
(eigen vertaling)

Achaz, koning van Judah houdt er
Gruwelijke praktijken op na
Zoals door het vuur laten gaan
Van zijn zoon
Afschuwelijk blijk van zijn afvalligheid
Aan de Eeuwige
En zijn aanbidding van afgoderij
Maar Retzin en Pekach
Vallen Judah aan
En de bewoners
Van Elot worden verdreven
Door de koning van Aram
Waaruit blijkt dat
De Eeuwige uiteindelijk
De laatste vinger
In de pap te brokkelen heeft
Alle omkoperij ten spijt

Gisteren voelde ik me nog
Heel wat
Ja snotterig
Hoestend
En rochelend
Als een bootwerker
Maar vandaag
Kan ik voor niemand
Door het vuur gaan
Uitgeteld
Het mag nu echt
Warmer worden
Daar wordt mijn lichaam
Blijer van

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, kracht-please-story



This entry was posted in @home, Blijf me gezond, kunst, literatuur, Own Art and tagged , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.