Haarlems Hooglied

Je moet leren loslaten, zegt ze
Zo heeft zij ooit
Uit liefde
Een jongeman losgelaten
Omdat ze wist
Dat zij niet goed voor hem was
Iets met geloof
En dat zij toen nog
Man was
Ik haal mijn schouders op
Ik geloof niet in loslaten
Bij mij is er altijd
Een opening
Net als in de gevangenis
Er is altijd een manier
Ontsnappen
Anders overleef je niet
Loslaten is voor mij liefdeloos, zeg ik
Altijd
In elke situatie
Tussen ouder en kind
Vrouw en geliefde
Vriend en vriendin
Want letterlijk
Daar houdt de liefde op
Als je loslaat
Daar schrok ze van
Ze dacht dat ze een held was
Maar nu blijkt het liefdeloos
Oi, probeer ik te troosten
Het is ook interessant
Waarom liet je los?
Was het zelfbescherming?
Waarschijnlijk wel
Jij dacht dat je niet goed
Voor hem zou zijn
En je wilde niet slecht zijn
Dus de liefdeloosheid naar hem toe
Was liefdevol naar jezelf
Maar dat gaat er niet goed in

Ik werk aan Trauma 4
Het grafische zit er in
Maar nu verder
Schaduwen
Ik schrik ervan
Ik moet
Loslaten
Ademhalen
Verdoven
En verwerken
Morgen verder

In de straten
Zoeken mijn ogen
Als hinden
En wilde gazellen
Hem
In de bus
Wacht ik
Op de halte
Waar hij instapt
Door heel de stad
Vluchten mijn gedachten
Als herten van het veld
En antilopen
Och, dochters van Haarlem
Wek de liefde niet
Totdat het je siert
Och, dochters van Haarlem
Ik smeek je
Als je mijn geliefde vindt
Vertel hem
Ik ben
Lovesick

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, motherfucker-stories