Vrucht van je schoot

En toen de koning van Jisraël
Over de muur passeerde
Schreeuwde een vrouw
Naar hem
En zei:
Red me
Mijn heer de koning!
En hij zei:
Als de Eeuwige je niet redt
Waarvan kan ik je dan redden?
Van de dorsvloer
Of van de wijnpers?
En de koning vroeg haar:
Wat zit je dwars?
En ze zei:
Deze vrouw zei tegen mij:
Geef je zoon
En laten we hem vandaag eten*
En we zullen mijn zoon
Morgen eten
En we bereidden mijn zoon
En aten hem
En ik zei tegen haar
De volgende dag:
Geef nu jouw zoon
En laten we hem eten
Maar zij verborg haar zoon
En het gebeurde
Toen de koning de woorden
Van de vrouw hoorde
Dat hij zijn kleding scheurde
(teken van rouw)
Terwijl hij over de muur passeerde
En de mensen zagen
Zie, er was een rouwkleed**
Op zijn huid er onder
En hij zei:
Zo zal God met mij doen
En zo zal hij blijven doen
Als het hoofd van Elisha
De zoon van Shaphat
Op zijn romp blijft vandaag
En Elisha zat in zijn huis
En de oudsten zaten
Met hem:
En hij (koning van Jisraël) stuurde een man
Voor hem uit
Toen de boodschapper
Nog niet was aangekomen
Zei hij (Elisha) tegen de oudsten:
Heb je gezien
Dat deze zoon
Van een moordenaar
Iemand gestuurd heeft
Om mijn hoofd te verwijderen?
Zie toe dat als de boodschapper komt
Dat je de deur sluit
En je moet de deur vasthouden
En hem tegenhouden
Zeker zal het geluid
Van de voetstappen
Van zijn meester
Hem volgen
Terwijl hij nog met hen sprak
Zie, kwam de boodschapper
Naar hem toe
En hij zei:
Zie, deze ramp* komt
Van de Eeuwige
Wat meer kan ik hopen
Van de Eeuwige?
(eigen vertaling)

** Het Hebreeuwse woord
Voor rouwkleed is ‘sak’
Letterlijk zak
Het was een grove geweven stof
Donker en ruw
Meestal gemaakt van geitenhaar
Het werd gebruikt in tijden van rouw
Als er veel mensen stierven
Als er oorlog of honger was
Of uit sociaal protest

De koning van Jisraël komt voorbij
Een vrouw schreeuwt haar nood uit
Maar hij denkt dat ze komt bedelen
Pas als hij zijn kleding scheurt
Zien de mensen zijn rouwkleed
*Volgens de geschriften
Is dit één van de vloeken van Hem
Die Hij via Moshé bekendmaakte:
En je zult de vruchten van je schoot eten
Bij belegering
En in benauwdheid

Mijn moeder heeft een leuk plan
Ze lijdt aan alopecia
Als middelbare vrouw
Viel al het haar uit
Ze zegt
Dat ze nu zo goed als kaal is
Dat weet ik niet
Nooit gezien
Daar is ze te ijdel voor
Niemand
Behalve mijn vader
Mag haar zo zien
We hebben het over
Mijn wietvriendin
Dat we bonje hebben
En ik haar voorlopig
Niet wil zien
Vertel ik mijn moeder niet
Mijn wietvriendin was vroeger man
En ook zij heeft last
Van zeer dun en weinig haar
Maar mijn moeder
Zoals ik al zei
Is ijdel
Zij koopt elk jaar
Een nieuw haarwerk
Toen vroeg ze
Ik heb al mijn oude nog
Stuk of zes
Zal ik die naar jou sturen?
Misschien is het wat
Voor je vriendin?
Ik weet niet
Of mijn wietvriendin dat wil
Die kan soms zo truttig en star zijn
Over niets
Maar ik wil ze dolgraag hebben
Vertel ik mijn moeder
Daar ga ik kunstwerk van maken
Net als de bontjas
Die ze bij de tweedehandswinkel
Niet meer wilden aannemen
En nu in mijn kast hangt
Op een dag
Zijn dat de vruchten
Van mijn lege schoot

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, kill-your-darlings-story





This entry was posted in @home, @Work, kunst, literatuur, Own Art, Thuis and tagged , , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.