Spraakwaterval

Het heeft me precies
Twee maanden gekost
Afscheid nemen
Van hem
Het dubbele
Van hoelang hij
In mijn leven was
Drie maanden
In totaal
Maandag komt hij weer terug
Doei
Het was definitief

Hij komt weer suiker lenen
De buurman
Ik stort wat van mijn suikerpot
In die van hem
En de heleboel flikkert eruit
Nee! commandeert hij lachend
Zo doe jij altijd, zegt hij
Ja, zeg ik
Als ik bij jou niet stellig ben
Dan wals je over me heen
En als die wals een dans was geweest
Had ik het nog wel leuk gevonden
Maar niet deze ijzerwinkel please
Dat zeg ik natuurlijk allemaal niet
De suiker is behalve in zijn pot
Ook ernaast geflikkerd
Op het aanrecht
Ik probeer het in zijn pot
Te vegen
Om later weer over zijn
En mijn pot te verdelen
Maar die van hem
Trekt hij uit mijn handen
En weg is hij
Mij met de rotzooi
En zonder suiker achterlatend

Nou, leg ik uit aan de buurman
Over zijn vriend
Mijn voormalig huisgenoot
In het begin was ik
Heel erg boos
Op hem
Waarom was je boos
Vraagt hij
Daar wil ik omheen zeilen, zeg ik
Dan weet ik het wel, triomfeert hij
Ik was heel erg boos, ga ik verder
Ik zei:
Ik zet je spullen op de gang
Laat iemand maar
Bij de buurman aanbellen
Ik wil die mensen
Niet meer aan de deur
Hij kan open doen
Het staat buiten
En als het om 18:00 uur
Niet weg is
Dan gooi ik het in de container
Maar later dacht ik
Je hoeft niet iemands
Hele leven te vernietigen
Tussen de papieren
Zitten de geboortebewijzen
Van zijn kinderen
Later heb ik hem gezegd
Inmiddels wat gekalmeerd
Niemand hoeft het op te halen
Ik bewaar het
Ja, zegt de buurman
Jij zei dat je zijn ogen wilde zien
Als hij het zou ophalen
Ja, zeg ik
Maar dat is nu voorbij

En steeds vaker denk ik
Je hebt het wel veel
Over hem
Je bent hem
Nog lang niet kwijt
Oi vee ist mir

Aan mijn wietvriendin
Geef ik ook een sneer:
Je bent zeker vergeten
Dat ik vandaag
Naar het ziekenhuis moest
Gisteren vergeten
Te vragen
Waar het om ging
Vandaag vergeten
Hoe het gegaan is
Zo gaat dat
Spreek je later
Ze schaamt zich, appt ze
Heb je niets aan, zegt zij
Wil je kopje thee?
Nee, dat gaat niet meer, zeg ik
Het liefst had ik gezegd
Dat ik longkanker had
Maar ja
Dat is niet waar

Lieve buurman
Guurman schreef ik bijna
Mijn vingers weten het wel
Voordat je weer wat
Bij mij komt lenen
Heb ik graag van jou:
1 pot tabak Camel Yellow L
1 doos eieren (L/XL)
1,5 kilo suiker (vomar heeft het)
1 pak verse spek
1 pot Zaanse mayo
En dat is werkelijk
Schijntje
Wat ik aan jou heb gegeven
Voordat jij
Mijn boodschappen hebt gedaan
Kan ik je niet meer lenen

Diep in de nacht
Kots ik de laatste verhalen
Alles wat ik met hem heb
Eruit
Alsof ik ruimte moet maken
Snel, drastisch en rigoureus
Hij hoort niet meer bij mij
Zijn verhalen
Zijn stem
Zijn geur
Zijn aanraking
Zijn zijn
Kunnen niet langer
In mijn gedachten
Lummelen
Please?!

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, motherfuckers-story

This entry was posted in Bonje in het bejaardenhuis, Liefde in een land van haat, literatuur, Own Art and tagged , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.