Brood van de eerste vruchten

En Elisha kwam het huis binnen
En zie
De jongen was dood
Uitgespreid op zijn bed
En hij kwam
En sloot de deur
Om hen beiden
En hij bad tot de Eeuwige
En hij ging op het kind liggen
Plaatste zijn mond
Op zijn mond
En zijn ogen
Op zijn ogen
En zijn handpalmen
Op zijn handpalmen
En hij strekte zichzelf
Over hem uit
En het lichaam
Van het kind werd warm
En hij keerde terug
En liep in het huis
Nu eens hier
Nu eens daar
En hij ging naar boven
En legde zichzelf op hem
En de jongen niesde
Tot zeven keer
En de jongen opende zijn ogen
En hij riep Gechazi en zei:
Roep die Sunamitische
En hij riep haar
En ze kwam naar hem
En hij zei:
Pak je zoon op
En ze kwam
En viel aan zijn voeten
En boog naar de grond
En ze pakte haar zoon op
En vertrok
En Elisha keerde terug naar Gilgal
En er was hongersnood in het land
En de discipelen van de profeten
Zaten voor hem
En hij zei tegen zijn dienaar:
Zet de grote pot op het vuur
En maak een stoofpot
Voor de discipelen van de profeten
En een ging naar het veld
Om kruiden te verzamelen
En hij vond een wijnstok
In het veld
En hij verzamelde daar
Wilde paddenstoelen
Zijn mantel vol
En hij kwam
En hij snipperde ze
In de stoofschotel
Want zij wisten het niet
En zij schepten op
Voor de mensen om te eten
En het gebeurde
Toen ze van de stoofschotel aten
Dat ze het uit schreeuwden
En zeiden:
Dood in de pot
Oh man van God!
En ze konden niet eten
En hij zei:
Haal bloem
En hij strooide dat in de pot
En hij zei:
Schep het voor de mensen op
En laat hen eten
En er waren geen
Giftige ingrediënten in de pot
En een man kwam uit
Ba’al Shalishah
En hij bracht naar de man van God
Brood van de eerste vruchten
Twintig broden van gerstebrood
En schoven van vers graan
In hun schillen
En hij zei:
Geef het aan de mensen
En laat hen eten
En zijn dienaar zei:
Hoe kan ik dit voor
Honderd mannen neerzetten?
En hij zei:
Geef het de mensen
En laat ze eten
Want zo heeft de Eeuwige gezegd:
Ze zullen eten
En overlaten
En hij plaatste het voor hen
En zij aten
En lieten over
Volgens het woord van de Eeuwige
(eigen vertaling)

Ik krijg bij de wonderen van Elisha
Een huiselijk gevoel
Eerst wekt hij het dode kind
Heel intiem weer tot leven
Daarna gaat het over voedsel
Vergiftigd stoofpotje wordt weer eetbaar
En het brood van het eerste graan
Is onuitputtelijk genoeg
Voor alle mensen
Gezellig

Het weer is schijt
Aan dronken naadje
Geen licht
De hemel op je hoofd
Zwaar als de wereld
In je nek
En ik maak er
Een potje van
Soms voelt het
Alsof ik uit mijn voegen barst
Groots en meeslepend
Was het plan
Maar de dagen zijn grauw
En benauwd

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, kom-maar-door-met-‘t-zonnetje-story



This entry was posted in @home, @Work, kunst, literatuur, Own Art and tagged , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.