Aan de tafel van Jezebel

En Ovadiah ging naar Achav
En hij vertelde het hem
En Achav ging naar Eliah
En het gebeurde
Toen Achav Eliah zag
Dat Achav tegen hem zei:
Ben jij dit
Degene die Jisraël
In moeilijkheden brengt?
En hij zei:
Ik heb Jisraël
Niet in moeilijkheden gebracht
Maar jij wel
En het huis van je vader
Omdat je de geboden van de Eeuwige
Hebt verlaten
En je achter de Ba’als aanging
En nu
Stuur bericht
En verzamel heel Jisraël voor me
Op de berg Carmel
De profeten van Ba’al
Vierhonderdvijftig
En de profeten van Ashera
Vierhonderd
Die aan de tafel van Jezebel eten
En Achav stuurde
Alle kinderen van Jisraël
En hij verzamelde de profeten
Op de berg Carmel
En Eliah naderde al het volk
En zei:
Tot wanneer blijf je hopen
Op twee gedachten?
Als de Eeuwige God is
Ga achter Hem aan
En als het Ba’al is
Ga achter hem aan
En het volk antwoordde hem
Geen woord
En Eliah sprak tot het volk:
Ik ben een profeet
Van de Eeuwige gebleven
Op mezelf
En de profeten van Ba’al zijn
Vierhonderdvijftig mannen
En laten zij ons twee stieren geven
En laat ze één stier
Voor zichzelf kiezen
En in stukken snijden
Op het hout
Maar ze zullen geen vuur maken
En ik zal een stier bereiden
En zal het op het hout leggen
En ik zal geen vuur maken
En je zult de naam van je godheid roepen
En ik zal de naam van de Eeuwige roepen
En de god die met vuur antwoordt
Hij is God
En heel het volk antwoordde:
Dit is goed
En Eliah zei
Tegen de profeten van Ba’al:
Kies voor jezelf een stier
En bereid die eerst
Omdat jullie de meerderheid zijn
En roep in de naam van je godheid
Maar maak geen vuur
Zij namen de stier
Die hij hen gaf
En bereidden die
En ze riepen
In de naam van Ba’al
Van de ochtend
Tot de middag
Ze zeiden:
Oh, Ba’al antwoord ons!
Maar er was geen stem
En geen antwoord
En ze sprongen op het altaar
Dat ze hadden gemaakt
En het werd middag
Toen Eliah hen bespotte
En hij zei:
Roep met luide stem
Want hij is een god
Misschien is hij in gesprek
Of op vijanden aan het jagen
Of op reis
Misschien slaapt hij
En zal hij gewekt worden
En ze riepen met luide stem
En sneden zichzelf
Zoals hun gewoonte was
Met zwaarden en speren
Totdat het bloed
Over hen gutste
En terwijl de middag voorbij ging
En zij deden alsof ze konden voorspellen
Tot aan de tijd
Van het offer van de avond
Was er geen stem
Geen antwoord
En niemand luisterde
_{(eigen vertaling)}

Opnieuw spannend
Wat gaat er gebeuren
Bij wie ontvlamt de vonk?

Hij zegt:
Ik ben een man
In wie je je moet verliezen
Ik zeg:
Picasso!
Die vrat zijn vrouwen op
De meeste eindigden
In psychiatrische inrichting
Op één na
Françoise Gilot
Zelf een kunstenaar
Ze is meer dan honderd geworden
En ik geloof dat ik begrijp
Waarom zij het overleeft heeft
Zij bleef creëren
Zelf maken
En verhalen vertellen
En het is lang geleden
Nooit vergeten
Dat mijn mooie denkende vriendin
Tegen me zei:
Het is de lege tafel
Waarop het spel
Gespeeld wordt

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, you-are-playing-with-the-big-boys-now-story