Zoals riet in het water zwaait

In die tijd werd Abiah
De zoon van Jeroboam ziek
En Jeroboam zei tegen zijn vrouw:
Sta nu op
En vermom jezelf
Zodat mensen niet zullen weten
Dat je de vrouw bent van Jeroboam
En ga naar Shilo
Let op, daar is Achijah de profeet
Hij sprak over mij
Dat ik koning over dit volk zou worden
En je zult in je hand
Tien broden en koeken
En een kruik honing meenemen
En naar hem toe gaan
Hij zal je vertellen
Wat er met het kind zal gebeuren
En zo deed de vrouw van Jeroboam het
En ze stond op en ging naar Shilo
En kwam bij het huis van Achijah
Achijah kon niet zien
Want zijn ogen waren star
Vanwege zijn hoge leeftijd
Nu had de Eeuwige tegen Achijah gezegd:
Let op, de vrouw van Jeroboam
Komt je vragen over haar zoon
Omdat hij ziek is
Je zult zo en zo tegen haar zeggen
En het gebeurde toen ze aankwam
Dat ze vermomd was
En toen Achijah het geluid
Van haar voetstappen hoorde
Bij de deur
Zei hij:
Kom binnen vrouw van Jeroboam
Waarom ben je vermomd?
Ik ben gestuurd
Om je zware tijdingen te vertellen
Ga naar Jeroboam
En zeg zo heeft de Eeuwige
De God van Jisraël gezegd:
Aangezien Ik je
Uit het midden van het volk
Heb verheven
Maakte Ik je tot heerser
Over Mijn volk Jisraël
En Ik heb het koninkrijk
Van het huis van David gescheurd
En gaf het aan jou
Maar jij was niet zoals Mijn dienaar David
Die Mijn geboden opvolgde
En Mij volgde met heel zijn hart
Om enkel te doen wat juist was
In Mijn ogen
En je bent slechter geweest
Dan al die voor jou waren
En je bent gegaan
En je hebt voor jezelf vreemde goden gemaakt
En gegoten beelden
Om Mijn woede op te wekken
En je hebt Mij achter je rug geworpen
Daarom zal Ik rampspoed brengen
Over het huis van Jeroboam
En Ik zal van Jeroboam
Elke mannelijke nakomeling afsnijden
Zowel zij die gebonden zijn
Als zij die vrij in Jisraël zijn
En Ik zal het huis van Jerboam uitwissen
Zoals men stront uitwerpt
Totdat het voltooid is
De doden van Jeroboam in de stad
Zullen de honden eten
En de doden in het veld
Zullen de vogels van de hemelen eten
Omdat de Eeuwige heeft gesproken
En jij, sta op en ga naar je huis
Zodra je voeten in de stad komen
Zal het kind sterven
En heel Jisraël zal hem herdenken
En begraven
Want alleen hij van Jeroboam
Zal in een graf komen
Want er is in hem
Een goede daad aangetroffen
Voor de Eeuwige
De God van Jisraël
In het huis van Jeroboam
En de Eeuwige zal voor Zichzelf
Een koning voor Jisraël oprichten
Die het huis van Jeroboam zal afsnijden
Op deze dag
En ook degenen
Die vanaf nu geboren zullen worden
En de Eeuwige zal Jisraël slaan
Zoals riet in het water zwaait
En Hij zal Jisraël ontwortelen
Uit dit goede land
Dat Hij aan je voorvaderen heeft gegeven
En Hij zal hen verspreiden
Aan de andere kant van de rivier
Omdat ze hun bomen
Van afgoderij hebben gemaakt
Die de Eeuwige razend maken
En Hij zal Jisraël te schande maken
Door de zondes van Jeroboam
Die hij heeft begaan
En waarmee hij Jisraël heeft laten zondigen
_{(eigen vertaling)}

Het is niet mis waarmee de Eeuwige
Jeroboam gaat slaan
En heel Jisraël zal treffen
Hoe wreed voor de moeder
Die weet dat elke stap die ze neemt
Om dichterbij huis te komen
Haar zoon er slechter aan toe zal zijn
En uiteindelijk sterven

Je weet niet hoe lelijk ik hem heb gezien
Met zijn leugens en halve waarheden
Alles wat niet werd uitgesproken
Tot ik het concreet benoemde
Nergens de verantwoordelijkheid voor nemen
Voor alles een excuus
Het is wat het is
Zijn lijfspreuk
Het is zijn meervoudige persoonlijkheidsstoornis
Ontboezemt hij
En zijn new age ideeën
Hij krijgt van het universum
Wat hij nodig heeft, meent hij
Vindt ie gewoon op straat
Ik weet dat hij alles bij elkaar jat
Al die lulverhalen
Waar je geen kracht voor hebt
Ze naakt uit te kleden
Hij zegt
Je moet kunnen loslaten
En positief blijven
Ik probeer het voorzichtig uit te leggen
Sommige vriendinnen zeggen dat ook
Je moet het gewoon voor je zien
Manifesteren
Ik denk dan altijd
Zeg dat maar tegen die jongen in Gaza
Niet voor iedereen is geluk weggelegd


Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, laat-je-zien-story