Solomons hart

Koning Solomon hield
Van vele buitenlandse vrouwen
En van de dochter van de farao
Moabitische, Ammonitische, Edomitische
Sidonische en Hettitische vrouwen
Van de volken waarvan de Eeuwige had gezegd
Tegen de kinderen van Jisraël:
Jullie zullen je niet vermengen met hen
En zij zullen niet tussen jullie zijn
Want zij zullen zeker je hart
Laten afwenden naar hun goden
Aan hen hing Solomon uit liefde
En hij had zevenhonderd koninklijke vrouwen
En driehonderd bijvrouwen
En zijn vrouwen lieten zijn hart afdwalen
En het was in de tijd
Van Solomons oude dag
Dat zijn vrouwen zijn hart lieten afwenden
Naar andere goden
En zijn hart niet helemaal bij de Eeuwige was
Zijn God
Zoals het hart van David, zijn vader
En Solomon ging achter Ashtoreth aan
De godin van de Sidoniërs
En achter Milcom
De gruwel van de Ammonieten
En Solomon deed wat de Eeuwige mishaagde
En was niet helemaal toegewijd aan de Eeuwige
Zoals David zijn vader
Toen bouwde Solomon
Een hoog heiligdom voor Chemosh
De gruwel van Moab
Op de berg die voor Jeruzalem is (olijfberg)
En voor Molech
De gruwel van de kinderen van Ammon
En zo deed hij
Voor al zijn buitenlandse vrouwen
Die wierook offerden
En offers brachten aan hun goden
En de Eeuwige werd boos op Solomon
Want zijn hart was afgeweken van de Eeuwige
De God van Jisraël
Die tweemaal aan hem was verschenen
En hem had geboden
Niet achter andere goden aan te gaan
Echter, hij hield zich niet
Aan wat de Eeuwige had geboden
En de Eeuwige zei tegen Solomon:
Omdat dit zo met jou is geweest
En jij je niet aan Mijn verbond hebt gehouden
Zal Ik zeker het koninkrijk van je afscheuren
En Ik zal het aan je dienaar geven
Echter, in jouw dagen zal Ik dit niet doen
Omwille van David je vader
Uit de handen van je zoon
Zal Ik het afscheuren
Maar Ik zal niet het volledige koninkrijk
Van je afscheuren
Eén stam zal Ik aan je zoon geven
Omwille van David Mijn dienaar
En omwille van Jeruzalem
De stad die Ik heb gekozen
(eigen vertaling)

Nou, dat moet wel een schouwspel geweest zijn
Zevenhonderd koninklijke vrouwen
En driehonderd bijvrouwen
Voor wie Solomon allemaal
Hoge heiligdommen bouwde
Waar de vrouwen
Hun eigen goden konden aanbidden

Bij de koffie beneden
Worden de beslommeringen
Van het huis doorgenomen
Mijn lieve wietvriendin was er niet
Nou, zij wisten wel waarom
Want het was afschuwelijk!
Ik vraag naar wat afschuwelijk was
Maar dat kan niet verteld worden
Te veel oortjes in de buurt
Ik sta op en wil naar mijn wietvriendin
Doe maar, wordt er gezegd
En vertel maar dat wij er voor haar zijn
Even later hoor ik het verhaal
Dat geen verhaal is
Niets gebeurd
Die ene had gezegd
Paar dagen geleden al
Dat ze nog een appeltje met haar te schillen had
Maar dat wisten we allebei
Werkelijk niets nieuws onder de zon
Niets aan de hand
Zo werkt dat dus
Bonje in het bejaardenhuis
Ze vervelen zich
En maken verhalen
Die niet zijn

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale,  sweet-nothing-story

This entry was posted in @home, Bonje in het bejaardenhuis, kunst, literatuur, Own Art and tagged , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.