Tien bijvrouwen bleven achter

En de boodschapper kwam bij David en zei:
De harten van de mensen van Jisraël
Staan achter Avshalom
En David zei tegen zijn dienaren
Die bij hem waren in Jeruzalem:
Sta op en laten we vluchten
Want er zal geen ontsnapping zijn voor ons
Van Avshalom
Ga snel
Anders haast hij zich
Haalt ons in
En brengt kwaad over ons
En slaat de stad
Met het scherpst van het zwaard
En de dienaren van de koning
Zeiden tegen de koning:
Wat mijn heer de koning ook zal kiezen
Zie, uw dienaren staan klaar te doen
En de koning ging voorwaarts
En heel zijn huishouding
Was recht achter hem
En de koning liet
De tien vrouwen achter
Die bijvrouwen waren
Om het huis te bewaren
En de koning ging voorwaarts
En al het volk
Was recht achter hem
En ze bleven staan
Bij het verste huis
En al zijn dienaren
Passeerden langs hem
En alle boogschutters
En alle slingeraars
En al de Gittieten
Zeshonderd mannen
Die hem volgden uit Gath
Gingen voor de koning uit
En koning zei tegen Ittai de Gittiet:
Waarom ga jij ook met ons mee?
Keer om
En blijf bij de koning
Want jij bent een vreemdeling
En als je gewend bent te zwerven
Ga naar je eigen plaats
Gisteren pas kwam je
En vandaag zou ik je
Met ons rond laten slepen
En maar zien dat ik ga
Waarnaar ik kan gaan?
Keer terug
En neem je broeders met je mee
Wees vriendelijk
En oprecht tegen hen
En Ittai antwoordde de koning
En zei:
Zo waar de Eeuwige leeft
En zo waar mijn heer de koning leeft
Waar mijn heer de koning ook zal zijn
Of dit nu levend of dood is
Daar zal uw dienaar zijn
En David zei tegen Ittai:
Ga en steek over
En Ittai de Gittiet stak over
En zo deden al zijn mannen
En alle kleintjes die bij hem waren
En heel het land huilde
Met een luide stem
En al het volk stak over
En de koning stak de beek van Kidron over
En al het volk stak over
In de richting van de wildernis
(eigen vertaling)

Wat een treurige paleisrevolutie voor David
Op de vlucht voor zijn zoon
Die hij bovendien het leven heeft gespaard
En zelfs terug laten komen naar Jeruzalem
Ondanks dat Avshalom zijn andere zoon vermoord heeft
Nu zwerft David met zijn hele hebben en houden
Op de tien bijvrouwen na
Door de wildernis

Bij de buurmannen is het feest
Als bij de een zijn arm is genezen
Nog een week of vier schat hij in
Gaat hij terug naar Suriname
Zijn geliefde Su
En gisteren hoorde hij
Dat zijn 21-jarige dochter
Met hem meegaat
Ook een pak van mijn hart
Dat ze oogje in het zeil zal houden
Ja, van hem ook, appt hij terug
Er moet iemand af en toe even kijken
Of het goed met hem gaat
De boterkoek was een succes
Bij de andere buurman
Die vanochtend
Piepklein palmboompje in bloei
Voor mijn deur zette

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, let-it-blossom-let-it-grow-story





This entry was posted in @home, Bonje in het bejaardenhuis, kunst, literatuur, Own Art and tagged , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.