Als gemorst water

En de vrouw zei:
Mag uw dienstmaagd een woord spreken
Met mijn heer de koning?
En hij zei:
Spreek
En de vrouw zei:
Waarom heeft u zoiets bedacht
Tegen het volk van God?
Want door dit woord
Per ongeluk uit te spreken
Heeft de koning zich schuldig gemaakt
Omdat de koning zijn eigen verbannen zoon
Niet terughaalt
Want sterven moeten we
En we zijn als water dat is gemorst op de grond
Dat niet meer verzameld kan worden
En God geeft aan geen ziel de voorkeur
Maar Hij bedenkt manieren
Zodat hij die verbannen is
Niet van Hem verstoten wordt
Nu ben ik gekomen
Om dit tot mijn heer de koning te zeggen
Want het volk heeft me bang gemaakt
En uw dienstmaagd zei:
Ik zal nu tot de koning spreken
Misschien zal de koning
De wens van zijn dienstmaagd uitvoeren
Want de koning zal luisteren
Om zijn dienstmaagd te verlossen
Uit de hand van de man
Die mij en mijn zoon samen
Uit de erfenis van God zou vernietigen
En uw dienstmaagd zei:
Laat, zo bid ik
Het woord van mijn heer de koning
Een troost zijn
Want zoals een engel van God
Zo is mijn heer de koning
Hij kan goed en kwaad onderscheiden
En moge de Eeuwige, je God
Met je zijn
En de koning antwoordde
En zei tegen de vrouw:
Ik smeek je niets voor mij achter te houden
Wat ik je zal vragen
En de vrouw zei:
Laat mijn heer de koning
Alsjeblieft spreken
En de koning zei:
Is de hand van Joav met je
In dit alles?
En de vrouw antwoordde en zei:
Zo waar uw ziel leeft
Mijn heer de koning
Niemand kan naar rechts
Of naar links afbuigen
Van alles wat mijn heer de koning
Heeft gesproken
Want uw dienaar Joav
Heeft mij opgedragen
En hij legde
In de mond van uw dienstmaagd
Al deze woorden
Om dit naar voren te brengen
Heeft uw dienaar Joav dit gedaan
En mijn heer is wijs
Zoals de wijsheid van een engel van God
Om alles te weten
Wat er op aarde is
(eigen vertaling)

Joavs list wordt hier gelukkig wel geopenbaard
Aan koning David
Het gaat niet om de twee zonen van de vrouw
Van wie de ene de andere vermoordde
En het volk nu ook de andere ter dood wil brengen
Het gaat om de twee zonen van David zelf
En wat gaat hij doen?

Het is de vooravond van Rosh Hashana
Gisteren brachten mijn vrienden
Hun avond in de schuilkelder door
Tweehonderd raketten van Iran
Afgevuurd op Israël, Tel Aviv, Jeruzalem
De moed zakt je in de schoenen
Ik had me er op verheugd
Iedereen die me lief is
Een zoet nieuwjaar te wensen
Moge het volgend jaar beter zijn
Maar ik weet
Dit is het einde niet
Ik verwacht nog harde klappen
En mijn hart huilt

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, moge-het-volgende-jaar-beter-zijn-story




This entry was posted in @home, Land van mijn Hart, literatuur, Own Art and tagged , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.