Beschaamd in mijn ogen

Aan koning David  werd verteld:
De Eeuwige heeft het huis
Van Oved Edom gezegend
En alles dat hem toebehoort
Vanwege de ark van de Eeuwige
En David ging
En bracht de ark van God
Van het huis van Oved Edom
Naar de stad van David
Met vreugde
En toen de dragers van de ark van God
Zes passen hadden gedaan
Offerde hij een os
En een vetgemest dier
En David danste met al zijn kracht
Voor de Eeuwige
En David was omgord
Met een linnen efod (priestersgewaad)
En David en heel het huis van Jisraël
Brachten de ark van de Eeuwige omhoog
Met gejuich
En met het geluid van de sjofar (ramshoorn)
En toen de ark van de Eeuwige
In de stad van David kwam
Gluurde Michal, de dochter van Shaul
Door het raam
En ze zag koning David
Springen en dansen voor de Eeuwige
En ze verachtte hem in haar hart
En ze brachten de ark van de Eeuwige
En ze zetten deze op zijn plaats
Binnen de tent die David
Daarvoor had opgezet
En David offerde brandoffers voor de Eeuwige
En vredesoffers
En David beëindigde het brandofferen
En het vredesofferen
En hij zegende het volk
Uit naam van de Eeuwige
Van de legermachten
En hij deelde aan al het volk uit
Aan de hele menigte van Jisraël
Zowel aan mannen als vrouwen
Aan ieder individu
Een brood
Een portie vlees
En een vat wijn
En alle mensen vertrokken
Ieder naar zijn eigen huis
En David keerde terug
Om zijn huishouden te zegenen
En Michal, de dochter van Shaul
Kwam naar buiten David tegemoet
En ze zei:
Hoe geëerd was vandaag
De koning van Jisraël
Die zich vandaag bloot gaf
In de ogen van zijn dienstmaagden
En zijn bedienden
Zoals één van de leeghoofden
Zich zou ontbloten
En David zei tegen Michal:
Voor de Eeuwige
Die mij boven je vader koos
Boven heel zijn huis
Om mij aan te wijzen als vorst
Over het volk van de Eeuwige
Over Jisraël
Daarom heb ik gevierd
Voor de Eeuwige
En als ik nog meer veracht wordt dan dit
En ten schande gemaakt in mijn eigen ogen
Toch van de dienstmaagden
Waarover je sprak
Zal ik mijn eer bij hen krijgen
En Michal, de dochter van Shaul
Had geen kind tot aan de dag van haar dood
_{(eigen vertaling)}

De ark van God is in de stad van David aangekomen
Het is feest, iedereen is uitgelaten en vreugdevol
Maar Michal niet, die schaamt zich
Voor de rare bokkensprongen van haar man, de koning
David droeg een efod toen hij danste uit vreugde
Een efod is een soort tuniek
Je kunt je voorstellen hoe dat opwaait
En inkijk biedt…

De buurvrouw van mijn wietvriendin
Valt vaak en dan kan ze niet meer overeind komen
Dan komt mijn wietvriendin
Met een sterke man die ze ergens
Uit het gebouw moet opduikelen
Om de buurvrouw weer in haar stoel te zetten
Ze doet de boodschappen
Voor de buurvrouw en haar dochter
Minstens een keer per week zet ze koffie voor hen
En ze helpt waar ze kan
Maar het vallen gebeurde steeds vaker
En zo kwam de buurvrouw in het ziekenhuis
Daar was mijn wietvriendin ook
Omdat ze trombose heeft en opgezette benen
Maar telkens als haar been
Opnieuw ingezwachteld moest worden
Ging ze even langs bij de buurvrouw
Die gaat nu naar een verzorgingstehuis
En ze vroeg of mijn wietvriendin
Nog wat wilde hebben uit haar huis
Dat wilde ze niet
Maar toen de buurvrouw begon
Over de zonneschermen
Die heel duur waren
En mijn wietvriendin niet heeft
Begon ze heel blij te worden
Totdat ze thuis kwam
En het aan de dochter vertelde
Die ze al aan iemand anders had beloofd
Haar moeder was 93
En die wist, volgens de dochter
Niet meer wat zei
Toen moest mijn wietvriendin het loslaten
Zo snel als ze kon

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, zo-treurig-story