Onder de vijfde rib

Zie, Davids dienaren
En Joav kwamen terug
Van het achtervolgen van een bende
En ze brachten veel
Geplunderde buit met zich mee
Nu was Avner niet bij David
Want hij had hem weggestuurd
En hij was in vrede gegaan
En Joav en het hele leger
Dat bij hem was
Kwamen en zij vertelden Joav:
Avner, de zoon van Ner
Kwam naar de koning
En hij stuurde hem weg
En hij ging in vrede
En Joav kwam bij de koning en zei:
Wat heb je gedaan?
Zie, Avner kwam naar jou
Waarom heb je hem weggestuurd?
Zodat hij is gegaan?
Je weet dat Avner, de zoon van Ner
Is gekomen om je te verleiden
En om je vertrek en je terugkomst te weten
En om alles te weten wat je doet
En Joav vertrok van David
En hij stuurde boodschappers achter Avner aan
En zij brachten hem terug
Van de bron van de doornen
Maar David wist het niet
En Avner keerde terug naar Hebron
En Joav liet hem zijwaarts keren
Zonder dat hij het wist leidde hij hem
Naar het midden van de poort
Om met hem te spreken
En hij stak hem daar
Onder de vijfde rib
En hij stierf voor het bloed
Van Asahel, zijn broer
En David hoorde het daarna
En hij zei:
Ik en mijn koninkrijk zijn onschuldig
Voor de Eeuwige
Voor altijd
Aan het bloed van Avner, de zoon van Ner
Moge het rusten op het hoofd van Joav
En heel zijn vaders huis
En moge er aan het huis van Joav
Niet één ontbreken
Die een kwestie heeft
Of getroffen is door Zara’ath
Of één die op een staf leunt
Of die door het zwaard sneuvelt
Of die gebrek aan brood heeft
Joav en Avishai, zijn broer
Doodden Avner
Omdat hij Asahel, hun broer
Had gedood in Gibeon
In de strijd
(eigen vertaling)

Nou, er is er weer één omgelegd
Die aanvankelijk in vrede was gegaan
David vervloekt daarom het huis van Joav
Waar iedereen een lichamelijk gebrek zal hebben
Huidziekte, voetproblemen, sneuvelen
Maar waar ook gebrek aan voedsel is

Buiten ruikt het naar herfst
De laatste mooie uurtjes zijn aangebroken
Hebben ze ons beloofd
Maar in Haarlem is het zwaar bewolkt
Klam en vochtig in de lucht
De hortensia bloemen die ik liet drogen
En vanochtend wit wilde spuiten
Zijn niet droog genoeg
Dus zit ik met lege handen
Snakkend met heel mijn kunstenaars ziel
Naar creatie

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, there-is-a-time-to-every-purpose-story



This entry was posted in @home, kunst, literatuur, Own Art and tagged , , , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.