Hij neemt van haar hand

En David zei tegen Abigail:
Gezegend is de Eeuwige God
Van Jisraël
Die je naar me toe heeft gestuurd
Op deze dag
Gezegend is je advies
En gezegend ben jij
Die me vandaag heeft weerhouden
Van bloed vergieten
En van wraak nemen
Met mijn eigen hand
En inderdaad
Zo waar als de Eeuwige God
Van Jisraël leeft
Hij heeft me weerhouden
Je kwaad te doen
Ik zweer dat als je niet haastig
Naar me toe was gekomen
Dan was er van Naval
Tot aan de dageraad
Niet eens één hond overgebleven
En David nam van haar hand
Wat ze hem had gebracht
En hij zei tegen haar:
Ga in vrede omhoog
Naar je huis
Zie dat ik heb geluisterd naar je stem
En je genade heb getoond
En Abigail kwam bij Naval
En let op:
Hij had een feestmaal in zijn huis
Als de feestmaaltijd van een koning
En Naval’s hart was vrolijk
En hij was heel erg dronken
En ze vertelde hem niets
Meer of minder
Tot aan de dageraad
En het was in de ochtend
Toen de wijn Naval verlaten had
Dat zijn vrouw hem
Deze dingen vertelde
En zijn hart stierf in hem
En hij werd als steen
En het was slechts tien dagen later
Dat de Eeuwige
Een beroerte toebracht aan Naval
En hij stierf
En David hoorde
Dat Naval was gestorven
En hij zei:
Gezegend is de Eeuwige
Die heeft geoordeeld
Over de oorzaak van mijn verwijt
Van de hand van Naval
En zijn dienaar heeft weerhouden
Van kwaad
En Navals kwaad op zijn eigen hoofd
Heeft teruggebracht
En David stuurde een boodschapper
En sprak over Abigail
Om haar tot zijn vrouw te nemen
En Davids dienaren kwamen bij Abigail
Naar Carmel
En spraken met haar
Ze zeiden:
David heeft ons naar je toegestuurd
Om je naar hem toe te nemen
Tot vrouw
En ze stond op
En knielde met haar gezicht op de grond
En zei:
Zie, uw dienares is een slavin
Zij wast de voeten van de dienaren
Van mijn heer
En ze haastte zich
En besteeg de ezel
Met haar vijf dienstmaagden
Die met haar meegingen
En ze ging achter Davids boodschappers aan
En werd zijn vrouw
En David nam Achinoam uit Jizreël
En ze werden beiden zijn vrouwen
En Shaul had zijn dochter
Michal
Vrouw van David
Aan Palti gegeven
De zoon van Laïsh
Die uit Gallim kwam
(eigen vertaling)

David is van de vrouwen
Dat wordt hier al duidelijk

Hij laat me zijn wonden zien
Paar keer al
En ik zie dat het aan het genezen is
De enorme bloeduitstorting
Door een honkbalknuppel
Is de huid uit elkaar gespat
En zijn de ribben gebroken
Bijna door zijn longen gestoken
Van binnen uit begint de kneuzing
Geel te worden
Dat gaat straks jeuken
Maar voor nu heeft hij nog ondraaglijke pijn
Mijn moeder vertelde
Toen zij en mijn vader in een auto-ongeluk
Terecht kwamen
En zij haar ribben had gekneusd
Dat ze morfine kreeg
Hij moet het doen
Met ibuprofen en paracetamol
En alle pijnstillers die hij voor zichzelf kan bedenken
Biertje
Wodka
Hasj
En wiet
Maar hij gaat het redden
En dan wordt het moeilijk
Verder leven
Toen heb ik maar een boterkoek
Voor de jongens gebakken

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, hij-noemt-het-walk-in-the-park-story


This entry was posted in @home, @Work, Bonje in het bejaardenhuis, kunst, literatuur, Own Art and tagged , , , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.