Bundel van leven

En Abigail zag David
En ze haastte zich
En leunde van de ezel af
En ze viel op haar gezicht
Voor David
En boog zich neer op de grond
En ze viel aan zijn voeten
En zei:
Enkel in mij
Mijn heer
Is de ongerechtigheid
Laat nu uw dienstmaagd
In uw oren spreken
En luister naar de woorden
Van uw dienstmaagd
Laat mijn heer nu
Geen acht slaan
Op deze onbeschaafde man
Op Naval
Want zoals zijn naam is
Zo is hij
Naval is zijn naam
En ondankbaarheid is met hem
En ik, uw dienstmaagd
Zag de jongelingen van mijn heer niet
Die u stuurde
En nu, mijn heer
Zo waar de Eeuwige leeft
En bij uw leven
Ik zweer dat de Eeuwige
U heeft weerhouden
Van bloedvergieten
En u van uzelf te redden
Met uw hand
En nu, mogen uw vijanden
En zij die mijn heer
Kwaad willen berokkenen
Zijn zoals Naval
En nu
Dit geschenk dat uw dienstmaagd
Aan mijn heer bracht
Zal aan de jongelingen gegeven worden
Die aan de voeten van mijn heer lopen
Vergeef nu de overtreding
Van uw dienstmaagd
Want de Eeuwige zal
Voor mijn heer een veilig huis maken
Want mijn heer vecht
De oorlogen van de Eeuwige
En laat er geen kwaadaardigheid
Worden gevonden
Al uw dagen
Maar er is een man opgestaan
Om u te achtervolgen
En uw ziel te zoeken
Maar de ziel van mijn heer
Zal gebonden zijn
Door de bundel van leven
Van de Eeuwige, uw God
Terwijl de ziel van uw vijanden…
De Eeuwige zal het laten slingeren
Met de holte van de slinger
En het zal gebeuren
Wanneer de Eeuwige
Met mijn heer zal doen
Volgens al het goede
Waar Hij betreffende u over sprak
Dan zal hij u aanstellen
Als heerser over Jisraël
En laat dit voor u niet zijn
Als een struikelblok
En een wroeging van het hart
Voor mijn heer
Dat u zonder reden
Bloed heeft vergoten
Of dat mijn heer zich heeft gewroken
En als de Eeuwige
Goed zal doen voor mijn heer
Dan zult u zich
Uw dienstmaagd herinneren
_{(eigen vertaling)}

Wat een pleidooi van Abigail
Aan de juiste persoon
Want David zelf is ook welbespraakt
Ze begint met de schuld volledig op zich te nemen
Pas later geeft ze toe
Dat ze Davids jongelingen niet gezien heeft
Dat haar man een slecht mens is
Daarna pleit ze voor geen onnodig bloedvergieten
Ze heeft immers geschenken bij zich
Voor de jongelingen
En aan David voorspelt ze
Dat hij de koning van Jisraël kan worden
Zonder schuldige handen

Ik word behoorlijk verwend
Met wiet en bloemen
Door de gewonde vriend van de buurman
De dood of de gladiolen, grapt hij
Die het op het nippertje overleefd heeft
Ik beloof
Ik ga iets lekkers maken
En ik bedank hem voor de wiet
Nu niet meer zeuren zegt hij
Hangend over het balkon
En kijkt me aan met de ogen van een slang
Hypnotiserend
Hij draait zijn markante hoofd
En heel zijn gebroken lichaam
Kronkelt mee
Dan haalt hij uit
hij steekt zijn vinger naar me uit
Kijk maar uit, zegt hij
Straks vraag ik je ten huwelijk
Ja, zeg ik, dan zit ik in de problemen
Precies, zegt hij
En zo wensen we elkaar goede nacht
Slaap lekker
Word me gezond

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, verleiding-ligt-op-de-loer-story