Om zijn voeten te bedekken

David ging vandaar omhoog
En hij verbleef in de vestingen van Ein Gedi
Het gebeurde toen Shaul
Terugkeerde van achtervoling
Van de Filistijnen
Toen ze hem vertelden:
David is in de woestijn van Ein Gedi
En Shaul nam drieduizend
Uitgekozen mannen van Jisraël
En ging op zoek naar David en zijn mannen
Op de rotsen van de Wilde Geiten
Hij kwam onderweg bij de schaapskooien
Daar was een grot
En Shaul ging naar binnen
Om zijn voeten te bedekken*
Terwijl David en zijn mannen
Aan het eind van de grot verbleven
Toen zeiden Davids mannen tegen hem:
Let op, de dag
Waarover de Eeuwige
Tegen je zei:
Let op, Ik zal je vijand
In jouw hand uitleveren
En je zult met hem doen
Wat je goed lijkt in jouw ogen
Toen stond David op
En sneed heimelijk het onderste gedeelte
Van Shauls mantel af
En het gebeurde daarna
Dat Davids hart hem sloeg
Want hij had de mantel
Van Shaul afgesneden
En hij zei tegen zijn mannen:
De Eeuwige verbied me
Dat ik dit doe tegen mijn Eeuwige
Tegen de gezalfde van de Eeuwige
Om mijn hand naar hem uit te strekken
Want hij is de gezalfde van de Eeuwige
En David hield zijn mannen tegen
Met deze woorden
En stond hen niet toe
Op te staan tegen Shaul
En Shaul stond op uit de grot
En ging op weg
En David stond daarna op
En kwam uit de grot
Achter Shaul aan
Hij zei:
Mijn heer, de Koning!
En Shaul keek achter zich
En David boog zich met zijn gezicht naar de grond
En wierp zichzelf neer
(eigen vertaling)

*De uitdrukking ‘zijn voeten bedekken’
Is een bijbels eufemisme
Voor zich ontlasten, poepen, naar de wc gaan
En je kunt je voorstellen
Hoe de mantel dan van de schouders afgleed
Om de voeten te bedekken
Terwijl etc.
Best een kinderachtige daad van David
Om terwijl Shaul naar de wc gaat
Als iemand op zijn kwetsbaarst is
Heimelijk zijn mantel af te snijden
Zodat er alleen een kort jasje overblijft
Vernederend

Ze heeft er een handje van
Om de wereld te rangschikken
In hoger, lager
Beter en best
Uiteraard bevindt ze zichzelf altijd
In de hogere regionen
Ze heeft het over mensen
Met hogere en lagere trillingen
Eenvoudige, primitieve mensen
Zijn in een lagere trilling
Ze heeft ook een tijdje geroepen
Dat sommige mensen
In hun sociale vaardigheid
Niet verder komen dan de kleuterschool
Ik was dan middelbare school
Maar het was nog niet om over naar huis te schrijven
Zijzelf was inmiddels afgestudeerd
Van de Hogere School
Ik spreek haar er op aan
Als ze ook nog durft te beweren
Dat ik harder ben dan zij
Omdat ik me geen zorgen maak
Over een loslopende kat
In onze rustige buurt
Ze schrikt er van
Zo bedoelt ze het niet
Maar zo zegt ze het wel
En ik begin er genoeg van te krijgen

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, ik-zit-niet-te-wachten-op-je-waarde-oordeel-story






This entry was posted in @home, kunst, literatuur, Own Art and tagged , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.