Als verbrand vlas

Drieduizend man van Judah
Gingen naar de spleet in de rots van Etam
En zij zeiden tegen Shimshon:
Wist je niet dat de Filistijnen over ons heersen?
Wat heb je ons aangedaan?
En hij zei tegen hen:
Zoals ze met mij hebben gedaan
Zo heb ik met hen gedaan
En ze zeiden tegen hem:
We zijn hier gekomen
Om je vast te binden
Om je in handen van de Filistijnen uit te leveren
En Shimshon zei tegen hen:
Zweer het me
Zodat jullie me niet zelf doden
En ze zeiden tegen hem:
Nee, we zullen je vastbinden
En je in hun handen geven
Maar we zullen je niet doden
En ze bonden hem met twee nieuwe touwen
En brachten hem omhoog van de rots af
Toen hij bij Lechi kwam
Schreeuwden de Filistijnen naar hem
Maar de geest van de Eeuwige rustte op hem
En de touwen om zijn armen
Werden als vlas dat met vuur was verbrand
Zijn boeien smolten van zijn handen
En hij vond een vers kaakbeen van een ezel
Stak zijn hand uit en nam het
En doodde er duizend man mee
En Shimshon zei:
Met het kaakbeen van een ezel
Heb ik ze op elkaar gegooid
Met het kaakbeen van een ezel
Heb ik duizend man gedood
Toen hij was uitgesproken
Wierp hij het kaakbeen uit zijn hand
En noemde de plaats Ramath Lechi
En hij kreeg veel dorst
Hij riep tot de Eeuwige en zei:
U heeft met de hand van Uw dienaar
Deze grote verlossing gebracht
Moet ik dan nu sterven van de dorst
En in de handen vallen van de onbesnedenen?
En God spleet het gewricht dat in het kaakbeen zat
En er kwam water uit
Hij dronk
Zijn geest keerde terug
En hij herleefde
Daarom noemde hij het En Hakkore (fontein)
Wat in Lechi is
Tot op de dag van vandaag
En hij oordeelde over Jisraël
In de dagen van de Filistijnen
Twintig jaar
(eigen vertaling)

Shimshon heeft nog steeds zijn kracht
Als de geest van de Eeuwige op hem rust
De voorzienigheid is met hem
Als hij een vers kaakbeen van een ezel vindt
En daarmee maar liefst duizend Filistijnen dood
Waarmee hij later zijn (bloed?)dorst kan lessen

Het is een stront chagrijnige dag
Wat er op keramiek is gebeurd
Zit me niet lekker
Het is oneerlijk
Er werd net gedaan
Alsof ik te veel grondstoffen gebruik
Maar ik gebruikte nauwelijks iets
Nu ga ik mijn eigen glazuren kopen
Maar de onrechtvaardigheid ervan
Zit me heel erg dwars
Ik betaal gewoon lesgeld
En dat doet daar lang niet iedereen
Het verlamt mijn handen
Ik durf niets meer te maken
Want oi, misschien gebruik ik te veel
Dit of dat
Al is het mijn eigen klei
Maar dan neem ik waarschijnlijk
Weer te veel plek in de oven in
Dat is niet gezegd
Maar als je een hond wilt slaan
Vind je altijd een stok
Killing voor een kunstenaar
Als er  met andere woorden
Gezegd wordt
Dat je te veel plaats inneemt

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, werp-de-boeien-van-je-af-story


.

This entry was posted in @home, keramiek freak, kunst, literatuur, Own Art and tagged , , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.