De vloek van Jotham

En alle inwoners
Van de toren van Shechem
Hoorden dit
En kwamen naar het bos van Beth El Brith
Het werd aan Avimelech verteld
Dat alle inwoners van de toren van Shechem
Waren samengekomen
En Avimelech ging naar de berg Tzalmon
Hij en al het volk dat bij hem was
En Avimelech nam de bijlen in zijn hand
En hakte een grote tak van de bomen
En hief die op zijn schouder
En hij zei tegen de mensen die bij hem waren:
Wat je gezien hebt dat ik deed
Haast je en doe zoals ik
En ook al het volk hakte
Ieder zijn tak af
En volgde Avimelech
En legde ze bij het bos neer
En stak het bos in brand over hen
Zodat alle mannen van de toren van Shechem stierven
Ongeveer duizend mannen en vrouwen
En Avimelech ging naar Tevetz
En sloeg zijn kamp op in Tevetz
En veroverde het
Nu was er een sterke toren
Binnen de stad
En alle mannen en vrouwen
En alle inwoners van de stad
Vluchtten daarheen
En sloten zichzelf in
En ze gingen naar het dak van de toren
En Avimelech trok op tegen de toren
En vocht er tegen
En hij kwam dichtbij de deur van de toren
Om het met vuur te verbranden
En een zekere vrouw
Wierp een stuk
Van een bovenste molensteen
Op het hoofd van Avimelech
En verbrijzelde zijn schedel
En hij riep haastig de jongeman
Zijn wapendrager
En zei tegen hem:
Trek je zwaard
En dood mij
Zodat ze niet van mij zeggen:
Een vrouw heeft hem vermoord
En deze jonge man doorstak hem
En hij stierf
Nu zagen de mannen van Jisraël
Dat Avimelech was gestorven
En zij vertrokken
Iedere man naar zijn eigen plek
Zo vergold God de slechtheid van Avimelech
Wat hij zijn vader had aangedaan
Door zijn zeventig broers te vermoorden
En alle slechtheid van de mannen van Shechem
Vergold God op hun hoofden
En over hen kwam de vloek van Jotham
De zoon van Jerubbaäl

Nou, Avimelech legde dus na drie jaar
Over de kinderen van Jisraël te heersen
Het loodje
Door een vrouw
Jammer dat haar naam niet genoemd wordt
Want zij is een held

Wat waren er weinig mensen op de Dam!
En het was alsof de hemel huilde
Slecht weer, veel regen
Paraplu’s waren verboden
Maar vandaag schijnt de zon
De pijn is nog niet uit mijn ziel
Maar vandaag gloort er hoop
Er is bevrijding

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, memento-mori-story