Van aangezicht tot aangezicht

Gideon had het vlees en de ongezuurde koeken op de rots gelegd en de bouillon uitgegoten
En de engel van de Eeuwige
Stak het eind van de staf uit
Die hij in zijn hand had
En raakte het vlees aan
En de ongezuurde koeken
En een vuur vlamde op uit de rots
En verteerde het vlees
En de ongezuurde koeken
En de engel van de Eeuwige
Vertrok voor zijn ogen
Nu zag Gideon
Dat hij een engel van de Eeuwige was
En Gideon zei:
Oi vee, Oh Eeuwige, Oh God
Want ik heb de engel van de Eeuwige gezien
Van aangezicht tot aangezicht
En de Eeuwige zei tegen hem:
Vrede is met je
Wees niet bang
Je zult niet sterven
En Gideon bouwde daar een altaar
Voor de Eeuwige
En hij noemde het:
Adonai Shalom
(Eeuwige van vrede)
Tot op de dag van vandaag
Is het er nog steeds
In Ofrah van Aviëzrieten
Nu was het die nacht
Dat de Eeuwige tegen hem zei:
Neem de stier die je vader heeft
En de tweede stier
Zeven jaar oud
En je zult het altaar van Baäl
Dat van je vader is
Vernietigen
En de Asherah die er naast staat
Zul je omhakken
En je zult een altaar bouwen
Voor de Eeuwige, je God
Bovenop deze rots
Op de juiste plaats
En je zult de tweede stier nemen
En een brandoffer maken
Met het hout van de Asherah
Die je om zult hakken
En Gideon nam tien mannen
Van zijn bedienden
En deed wat de Eeuwige
Hem gezegd had
Omdat hij bang was
Om het overdag te doen
Voor het huishouden van zijn vader
En de mannen van de stad
Deed hij het ’s nachts
En de mannen van de stad
Stonden vroeg in de ochtend op
En zie
Het altaar van Baäl was afgebroken
En de Asherah die ernaast stond
Was omgehakt
En de tweede stier
Was geofferd op het altaar
Dat gebouwd was
En ze zeiden tegen elkaar:
Wie heeft zoiets gedaan?
En ze vroegen en zochten
En ze zeiden:
Gideon, de zoon van Joash
Heeft dit gedaan
(eigen vertaling)

Je voelt Gideon dralen
Hij heeft wel gezegd de Eeuwige te gehoorzamen
Maar hij krijgt natuurlijk het hele huis van zijn vader
Om maar niet te spreken van de mannen uit de stad
Op zijn dak
Je kunt zijn buikpijn voelen
En nu zijn de rapen gaar
Want de mannen uit de stad komen er al snel achter
Dat hij het was

Inmiddels heeft ze de crisisdienst gebeld
Therapie begint pas in juni
En hoewel ze gisteren optimistisch was
Psychiater van de crisisdienst
Heeft al haar depressiemedicijnen stop gezet
En ze mag alleen nog maar een slaappil
Eens in de twee dagen
Daarmee zou het snel opgelost zijn
Had hij gezegd
Dat leek ook even zo
Maar de paniek stak de kop weer op
Vandaag de hele dag alleen
En ze mag geen pillen
Ze heeft wel goed geslapen
Dat is de helft van je genezing, zeg ik nog
Ik geef ademhalingsoefeningen door
Zucht, zegt ze geïrriteerd op de app
En ik laat los
Ze heeft de crisisdienst weer gebeld
Die bellen terug
Hoop dat ze de weg eruit vindt
Maar voor mij is het te groot

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, je-doet-wat-je-kunt-story


This entry was posted in @home, @Work, kunst, literatuur, Own Art and tagged , , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.