Heb lief

Toen riep Joshua de Rubenieten
En de Gadieten
En de halve stam van Menashe bijeen
En hij zei tegen hen:
Jullie hebben je aan alles gehouden
Wat Moshé, de dienaar van de Eeuwige
Je heeft opgedragen
En jullie hebben mij gehoorzaamd
In alles dat ik jullie heb bevolen
Jullie hebben je broeders niet in de steek gelaten
Al die vele dagen tot op deze dag
Maar jullie hebben
De opdracht van de Eeuwige, je God
Nageleefd
En nu heeft de Eeuwige, je God
Rust gegeven aan je broeders
Zoals Hij tegen hen sprak
Keer nu terug
En ga naar je woningen
Naar het land van je bezit
Dat Moshé, de dienaar van de Eeuwige
Je heeft gegeven
Aan de andere kant van de Jordaan
Let er alleen op om het gebod
En de Torah te volgen
Die Moshé, de dienaar van de Eeuwige
Je opgedragen heeft
Om de Eeuwige, je God
Lief te hebben
En al Zijn wegen te bewandelen
En je aan Zijn geboden te houden
En aan Hem vast te houden
En Hem te dienen
Met heel je hart
En met heel je ziel
En Joshua zegende hen
En stuurde ze weg
En ze gingen naar hun tenten
En aan de halve stam van Menashe
Had Moshé hun erfdeel gegeven
In Bashan
Maar de andere helft
Verdeelde Joshua onder hun broeders
Aan deze kant van de Jordaan
Naar het westen
En ook toen Joshua hen
Naar hun woningen stuurde
Zegende hij hen
En hij zei tegen hen:
Keer met veel rijkdom terug
Naar jullie woningen
En met veel vee
Met zilver en met goud
Met koper en met ijzer
En met heel veel kleding
Verdeel de buit van je vijanden
Met je broeders
En de kinderen van Ruben
En de kinderen van Gad
En de halve stam van Menashe
Keerden terug
En verlieten de kinderen van Jisraël
Trokken uit Shiloh weg
Wat in het land van Kanaän ligt
Om naar het land van Gilead te gaan
Naar het land van hun eigendom
Waar zij bezit van hadden genomen
Volgens het woorden van de Eeuwige
Via Moshé
En ze kwamen in de omstreken van de Jordaan
Die in het land van Kanaän liggen
En de kinderen van Ruben
En de kinderen van Gad
En de halve stam van Menashe
Bouwden een altaar
Daar bij de Jordaan
Een groot altaar
Om tegenop te kijken
En de kinderen van Jisraël
Hoorden zeggen:
Let op
De kinderen van Ruben
En de kinderen van Gad
En de halve stam van Menashe
Hebben een altaar gebouwd
Tegenover het land van Kanaän
In de omstreken van de Jordaan
Aan de kant van de kinderen van Jisraël
En toen de kinderen van Jisraël
Hiervan hoorden
Verzamelde de hele gemeenschap
Van de kinderen van Jisraël zich in Shilo
Om tegen hen ten strijde te trekken
(eigen vertaling)

Nou, de krijgers
De mannen van oorlog
Worden nog niet naar huis gestuurd
Of het gedonder in de glazen begint al
Veel rust kennen de kinderen van Jisraël niet

Voor mijn 72-jarige wietvriendin
Die visioenen heeft over een relatie
Die haar beloofd is
Als ze maar geduld heeft
En nu denkt dat het een oude vriend is
Lang verloren
Waar ze opeens aan moest denken
En vorige week vast afscheid van mij kwam nemen
Zet ik het nog een keer op een rijtje
Ga niet wachten
Zoals je deed toen je jong was
En de belofte voor het eerst hoorde
Zorg dat je veilig bent
Laat niet je hele boel achter
Zonder een veilige plek voor jezelf te hebben
Waar je naar terug kunt keren
Het is nog niet zover
Dus je hoeft geen afscheid te nemen
Ja maar, uit liefde
Ze wil me beschermen
Ze hoeft me niet te beschermen
Zo gaat het in het leven
Ik heb dat vaak gedaan
Afscheid genomen van mensen
Die me lief zijn
Over de hele wereld
Maar houd er rekening mee
Dat je misschien
Nu je het zo leuk hebt in onze vriendschap
Dat de saboteur
Waar je het vaak over hebt
Aan het babbelen is
Ze herkent hem in alle hoedanigheden:
Ik wil wel, maar het zal wel niet lukken
Ik wil wel, maar…
Dat die nu misschien aan het zeuren is
Aan haar hoofd
Misschien is onze vriendschap wel te leuk
Moet ze daarom afscheid nemen?
Staat ze het zichzelf niet toe
Om gewoon plezier te hebben?
Ik hoor veel antwoorden
In mijn hoofd zijn het excuses
Waarheden
Ik neem niets van haar waarheid af
Uit bescherming van mij
Om mij vast voor te bereiden op verdriet
Om duidelijk te maken dat
Dat het anders gaat worden
Al blijft de vriendschap natuurlijk bestaan
Ik probeer haar te vertellen
Dat er misschien een diepere laag is
Kijk er eens naar

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, true-truth-story


This entry was posted in @home, Bonje in het bejaardenhuis, kunst, literatuur, Own Art and tagged , , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.