De dochters van Zelofechad

En er was een deel
Voor de stam van Menashe
Want hij was de eerstgeborene van Joseph
Voor Machir, de eerstgeborene van Menashe
De vader van Gilead
Omdat hij een krijgsman was
Daarom had hij Gilead en Bashan
Er was ook een deel
Voor de andere kinderen van Menashe
Volgens hun families
Voor de kinderen van Abiëzer
En voor de kinderen van Chelek
En voor de kinderen van Asriël
En voor de kinderen van Shechem
En voor de kinderen van Chefer
En voor de kinderen van Shemida
Dit zijn de mannelijke kinderen van Menashe
De zoon van Joseph
Naar hun families
Maar Zelofechad
De zoon van Chefer
De zoon van Gilead
De zoon van Machir
De zoon van Menashe
Had geen zonen maar dochters
En dit zijn de namen van zijn dochters:
Machlah en Noah, Choglah, Milkah en Tirtzah
En ze traden naar voren
Voor Eleazar, de priester
En voor Joshua , de zoon van Nun
En voor de vorsten
Ze zeiden:
De Eeuwige heeft Moshé bevolen
Ons een erfdeel te geven
Onder onze broeders
Volgens het gebod van de Eeuwige
Gaf hij een erfdeel
Onder de broeders van hun vader
En er vielen tien delen toe aan Menashe
Naast het land van Gilead en Bashan
Dat aan de andere kant van de Jordaan ligt
Omdat de dochters van Menashe
Een erfdeel hadden onder zijn zonen
En de rest van Menashe’s zonen
Had het land van Gilead
En de grens van Menashe liep van Asher tot Michemtath
Dat ligt voor Shechem
En de grens ging langs rechts
Naar de inwoners van Ein Tappuach
En het land om Tappuach behoorde tot Menashe
Maar Tappuach stad aan de grens van Menashe
Behoorde tot de kinderen van Efraïm
En de grens liep naar beneden
Naar de beek van Kana
Zuidelijk van de beek
De steden van Efraïm liggen tussen de steden van Menashe
De grens van Menashe was aan de noordkant van de rivier
En zijn uiterwaarden gingen naar de zee
(eigen vertaling)

Mooi hoe de Tenach ons herinnert
Aan de dochters van Zelofechad
Die hun erfdeel komen opeisen
Zoals Moshé het beloofd had
Ik vind die dochters een verrukkelijke afwijking
Van al die mannelijke erfdelen

Ik kom lekker mezelf tegen
Terwijl ik een hand
In elkaar aan het prutsen ben
Ik ben een huilebalk
Een driftig, gefrustreerde vrouw
Die staat te stampvoeten
En er al snel geen zin meer in heeft
Als het niet direct lukt
Wat een leed!
Ik heb een opzetje
Voor nu
Even aan de kant gelegd
Voor straks
Als ik weer moed heb verzameld

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, het-wordt-beter-story

This entry was posted in @home, kunst, literatuur, Own Art and tagged , , , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.