De Eeuwige was hun erfdeel

En Moshé gaf aan de stam Gad
Aan de kinderen van Gad
Naar hun families
Hun grens was Jazer
En alle steden Gilead
En de helft van het land
Van de kinderen ‘Ammon
Tot aan ‘Aroer
Dat voor Rabbah ligt
En van Cheshbon
Tot aan Ramath-Mitzpeh
En Betoniem
En van Mahanaim
Tot aan de grens van Debir
En de vallei
Beth-Haram en Beth-Nimrah
En Soekkoth
En Zafon
Het overige deel van het koninkrijk van Sichon
De koning van Cheshbon
De Jordaan en zijn oever
Tot aan de rand van de Zee van Chinereth
Aan de oostelijke kant van de Jordaan
Dit is het erfdeel van de kinderen van Gad
Volgens hun families
De steden en hun dorpen
En Moshé gaf een erfdeel
Aan de halve stam van Manasseh
En dit was voor de halve stam
Van de kinderen van Manasseh
Volgens hun families
En hun grens was van Mahanaim
Heel Bashan
Heel het koninkrijk van Og
De koning van Bashan
En alle dorpen van Jaïr
Die in Bashan liggen
Zestig steden
En half Gilead
En Ashtaroth en Edrei
Steden van het koninkrijk van Og in Bashan
Waren voor de kinderen van Machier
De zoon van Manasseh
Voor de halve stam
Van de kinderen van Machier
Volgens hun families
Dit zijn de stammen
Die Moshé de vlakten van Moab
Liet erven
Aan de andere kant van de Jordaan
Ten oosten van Jericho
Maar aan de stam van Levi
Gaf Moshé geen erfdeel
De Eeuwige, God van Jisraël
Was hun erfdeel
Zoals Hij het hen gezegd had
(eigen vertaling)

We gaan door met de verdeling
De kinderen van Jisraël
Zijn immers nog maar net aangekomen
En nu druk bezig hun land in bezit te nemen
En zich te settelen

Van een nieuwe bewoner
Krijg ik een coolbox
Om de klei in te bewaren
Hij hoeft er niets voor
Maar wel wil hij graag
Een schilderij van mij
Voor zijn depressieve buurman
Veel kleuren
Ik weiger
Mijn schilderijen zijn van mij
Ik wil niet dat het in iemands huis hangt
Die ik niet ken
Als ik hem de volgende dag
Doosje aardbeien breng
Staat de buurman in de gang
Met hem te kletsen
Oh ja, zegt hij
Je krijgt een schilderij van haar
Nee, zeg ik
Dat heb ik je gezegd
Maar tegen de buurman zeg ik
Ik hou het in mijn achterhoofd
Misschien maak ik iets nieuws
Veel kleuren
Lekker groot, bestelt hij
Maar de buurman zegt
Hij zet me nu gewoon voor het blok
Niet doorhebbende
Dat ik het was
Die voor het blok gezet werd

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, my-art-is-non-negotiable-story



This entry was posted in @home, @Work, Bonje in het bejaardenhuis, kunst, literatuur, Own Art and tagged , , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.