Laat je handen niet verslappen

Het gebeurde toen Adonizedek
Koning van Jeruzalem
Hoorde dat Joshua Ai had ingenomen
En het volledig had verwoest
Zoals hij dat gedaan had met Jericho en zijn koning
Had hij het ook gedaan met Ai en zijn koning
En hoorde dat de inwoners van Gibeon
Vrede hadden gesloten met Jisraël
En onder hen waren
Dat zij zeer bang werden
Omdat Gibeon een grote stad was
Eén van de koninklijke steden
En omdat het groter was dan Ai
En alle mannen daar machtig waren
En Adonizedek, koning van Jeruzalem
Stuurde bericht
Naar Hoham, koning van Hebron
En naar Piram, koning van Jarmoet
En Jafia, koning van Lachish
En naar Debir, Koning van Eglon
Waarin stond:
Kom naar me toe en help me
En we zullen Gibeon verslaan
Want het heeft vrede gesloten
Met Joshua en de kinderen van Jisraël
En de vijf koningen van de Amorieten
De koning van Jeruzalem
De koning van Hebron
De koning van Jarmoet
De koning van Lachish
En de koning van Eglon
Verzamelden zich en trokken er heen
Zij en al hun legers
En legerden zich bij Gibeon
En voerden er oorlog tegen
En de mannen van Gibeon
Stuurden bericht naar Joshua
In het kamp bij Gilgal
En zeiden:
Laat uw handen niet verslappen
Van uw dienaren
Kom snel naar ons toe
Red ons en help ons
Want alle koningen van de Amorieten
Die in de bergen wonen
Hebben zich verzameld tegen ons
Zo ging Joshua van Gilgal daar heen
Hij, al het krijgsvolk met hem
En alle dappere mannen
En de Eeuwige zei tegen Joshua:
Wees niet bevreesd voor ze
Ik heb hen in jullie handen gegeven
Geen man van hen zal voor jullie staan
En Joshua kwam onverwacht bij hen aan
Hij was vanuit Gilgal
De hele nacht doorgegaan
En de Eeuwige bracht voor Jisraël
Verwarring onder hen
En doodde ze met een grote slachting
Bij Gibeon
En zij achtervolgden hen
Langs de weg die naar Beth-Horon gaat
En versloegen hen tot Azekah
En tot Makkedah
(eigen vertaling)

Het oorlog voeren gaat door
Ook andere koningen uit het gebied
Zien een grote bedreiging in Joshua
En de kinderen van Jisraël
Maar de Eeuwige is aan hun zijde
En opnieuw behalen ze een overwinning

De keramiekles was verrukkelijk
Ook ik moet mijn handen niet laten verslappen
Al is het maar een klein honingpotje
Dat ik aan het maken ben
Eerst voelen hoe het gaat
Nu al gereedschap aan het bestellen
Uit China
Want één zo’n ochtendje in de week
Is voor mij niet genoeg
Bij louche webshops gekocht
Maar het verlangen was te groot
Allerlei snuisterijen
Die me blij gaan maken
Als het aankomt

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, handen-in-de-klei-story







This entry was posted in @Work, kunst, literatuur, Own Art and tagged , , , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.