Tot op de dag van vandaag

Joshua en heel Jisraël zagen
Dat de mannen in hinderlaag
De stad hadden overgenomen
En dat de rook uit de stad opsteeg
Toen keerden ze terug
En doodden de mannen van Ai
De anderen kwamen uit de stad
Tegen hen in
Zo dat ze te midden van Jisraël waren
Sommigen aan deze kant
Sommigen aan de andere kant
En ze versloegen hen
Zodat niemand van hen overbleef
Of ontsnapte
De koning van Ai
Namen ze levend gevangen
En brachten hem naar Joshua
En het gebeurde toen Jisraël
Een einde maakte
Aan het neerslaan
Van alle inwoners van Ai
Op het veld
Of in de woestijn
Waar ze hen achtervolgden
Nadat ze allemaal gevallen waren
Door de scherpte van het zwaard
Totdat ze verteerd waren
Dat alle Jisraëlieten teruggingen naar Ai
En het verwoestten met hun zwaard
En zo was het
Dat allen die die dag vielen
Zowel mannen als vrouwen
Er twaalfduizend waren
Alle mensen van Ai
En Joshua trok zijn hand niet terug
Die hij had uitgestoken met de speer
Totdat hij alle inwoners van Ai
Volledig had vernietigd
En het vee
En de buit van die stad
Nam Jisraël als prooi voor zichzelf
Naar het woord van de Eeuwige
Zoals Hij het Joshua had geboden
Joshua brandde Ai af
En maakte het tot een eeuwige puinhoop
Een verwoesting
Tot op de dag van vandaag
En de koning van Ai
Hing aan de galg tot de avond
Toen de zon onderging
Gaf Joshua het bevel
En ze haalden zijn karkas
Van de galgen af
En ze gooiden het bij de ingang
Van de stadspoort
En richtten er een grote hoop stenen bovenop
Tot op de dag van vandaag
_{(eigen vertaling)}

Alles leuk en aardig
Maar wat hebben de inwoners van Ai
Helemaal gedaan
Dat ze volledig uitgeroeid werden?
Ik vind het nogal confronterend
Om te merken dat de kinderen van Jisraël
In feite altijd al bezig waren
Tot op de dag van vandaag
Inwoners van ‘hun’ land te vernietigen
Dat mag je allemaal niet hardop zeggen
Maar ik vind het gruwelijk

Het is shabbat
Alleen met mijn gedachten
En honderd keramiekfilmpjes verder
Zwervend tussen decoratie
Frutsels en gebruiksvoorwerpen
Of iets spannender
Dat ik me afvraag
Wat ga ik maken?

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, rustdag-story