Met de heerlijkste geschenken

Omtrent Binjamin zei hij:
De lieveling van de Eeuwige
Zal veilig bij Hem wonen
Voortdurend beschermt Hij hem
En woont Hij tussen zijn heuvels
En omtrent Joséf zei hij:
Zijn land is door de Eeuwige gezegend
Met de heerlijkste gaven van de hemel
Met dauw en met wateraders
Die in de diepte liggen
Met de heerlijkste gaven
Van door zon overgoten gewassen
En met de heerlijkste gaven
Die maand na maand ontkiemen
Met de allerbeste vruchten
Van oeroude bergen
En de heerlijkste gaven
Van eeuwige heuvels
Met de heerlijkste gaven
Van de aarde
En wat haar vult
En dit door gunst van Hem
Die zich in de doornstruik openbaarde
Moge het komen op het hoofd
Van Joséf
Op de kruin van de gekroonde
Onder zijn broeders
Zijn eerstgeboren rund
Bezit pralende schoonheid
En zijn horens
Zijn als die van een buffel
Waarmee hij de volkeren neerstoot
Allemaal
Tot het einde van de aarde
Dat zijn de tienduizenden van Efrajim
En dat zijn de duizenden van Menashé
En omtrent Zewoeloen zei hij:
Wees blij als je er op uittrekt
En jij Jissachar als je in je tenten blijft
Volkeren nodigen zij uit naar de berg
Als ze hun dankoffer brengen
Want de overvloed van de zeeën
Zuigen ze in met de verborgen schatten
Uit het zand

Moshé gaat door
Met verrukkelijke zegeningen
Voor de stammen
Van de kinderen van Jisraël
Voor elk wat wils
En iets speciaals
Wees blij als je er op uit trekt
En als je bij de tenten blijft

Ik was blij dat het weer vandaag
Aangenaam genoeg was
Om er op uit te trekken
De wind is gaan liggen
En vooralsnog regent het niet
Ik verlang naar de verrukkelijke vruchten
Uit het land van mijn hart
Naar het zachte voorjaar
En de amandelbloesem
In de dalen rond Jeruzalem
Maar dat zijn verlangens
Die je vandaag de dag
Nog maar nauwelijks hardop
Kunt uitspreken

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, keep-dreaming-story