Goden van niets

Hij zei:
Ik wend Mijn blik van ze af
En dan zal Ik eens zien
Wat er van hen terecht komt
Want het is een volkomen
Verkeerd geslacht
Kinderen waar je geen vertrouwen
In kunt hebben
Ze hebben Mij getart
Met goden van niets
Getergd hebben ze me
Met hun beuzelarijen
Daarom zal Ik hen tarten
Met een volk van niets
Ze tergen met een volk van dwazen
Ja, een vuur is hoog opgelaaid
Door Mijn woede
Het brandt tot de diepste diepten
Het verteert het land en zijn gewas
En zet de grondvesten
Der bergen in vlam
Rampen stapel Ik over hen op
Mijn pijlen schiet Ik tot de laatste
Op hen af
Zijn ze uitgeput door honger
Verteerd door koortsgloed
En dodelijke ziekte
Dan stuur Ik
Verscheurende dieren op hen af
En het venijn
Van wat door het stof schuifelt
In de straten
Maakt het zwaard slachtoffers
En binnenskamers
De ontzettende angst
Jongens zowel al meisjes
Zuigeling met grijsaard
Ik zou wel gezegd hebben:
Ik zal ze tot in de
Verste uithoeken vernietigen
Ik laat geen herinnering meer 
Aan hen bij de mensheid
Als Ik niet de hoon
Van de vijand gevreesd had
Doordat hun bestrijders
Het zouden miskennen
En zouden zeggen:
Het was onze macht
Die zo geweldig was
En niet de Eeuwige
Heeft dit alles tot stand gebracht
Maar dat zijn volkeren
Die vertrokken zijn van goede raad
Die hebben geen begrip
Als ze verstand zouden hebben
Zouden ze dit beseffen
En hun toekomst inzien

Zo op het eerste gezicht
Is het niet bepaald een romantische gedicht
Dat de Eeuwige Moshé laat voordragen
Maar als je beter kijkt
Dan zie je dat dit een hartenkreet is
Diepe ziele roerselen
Van mislukt en miskend Kunstenaar
Ze hebben Hem getart
Met goden van niets
Aanbidders van het niets
De kinderen van Jisraël
Hij zal ze maken tot een volk van niets
Terwijl Hij zo hard gewerkt heeft
Met allerlei wonderen tevoorschijn kwam
Geven ze Hem niet de eer
Waarvan Hij vindt dat Hij er recht op heeft
Bovendien is Hij nu God van een volk van niets
Hij heeft iets van een driftig kind
Stil maar jongen
Ze gaan vast beter hun best doen
Geef ze tijd
Ze komen echt wel bij Je terug
Zou je Hem willen troosten

Het is vrijdag
De buit is binnen
Er wacht een kippetje in de koelkast
Het huis gezogen
Redigeer werk al gedeeltelijk gedaan
Ik ga weekend vieren

Shabbat shalom

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, verhalen-van-niets-story