Luister naar wat mijn mond wil zeggen

Daarna reciteerde Moshé
Ten aanhoren van heel de vergadering van Jisraël
De woorden van dit gedicht
Tot het einde toe:
Neig het oor, hemel
Dan wil ik spreken
En luister, aarde
Naar wat mijn mond zeggen wil
Moge mijn leerdicht druppen als regen
Mijn voordracht vloeien als de dauw
Als stortbuien op het jonge groen
En als regenvlagen op het gras
Wanneer ik de naam van de Eeuwige verkondig
Ken dan grootheid toe aan onze God
De Rots
Zijn werk is volmaakt
Want al Zijn wegen zijn recht
Een betrouwbare God zonder onrecht
Rechtvaardig en eerlijk is Hij
Hun eigen fout heeft het
Een verkeerd en verdraaid geslacht
In het verderf gestort
Zodat ze niet meer Zijn kinderen zijn
Willen jullie dàt de Eeuwige aandoen
Dwaas en onwijs volk?
Is Hij niet je Vader die je heeft verwekt?
Heeft Hij je niet gemaakt
En gaf Hij je niet je bestemming?
Breng de dagen van vroeger in je herinnering
Krijg begrip voor de jaren
Van voorbije geslachten
Vraag het je vader
Hij zal het je vertellen
Je oudsten, zij zullen het je zeggen
Toen de Allerhoogste
De volkeren een erfgoed aanwees
Toen hij de mensenkinderen van elkaar scheidde
Stelde Hij voor de volkeren gebieden vast
Naar het getal van Jisraëls kinderen
Maar het deel van de Eeuwige is Zijn volk
Ja’akov is zijn toegemeten erfgoed
Hij vond hem in een woestijngebied
In een woeste wereld vol gehuil
Van de wildernis
Koesterend omringde Hij hem
En schonk hem Zijn bijzondere aandacht
Beschermde hem als Zijn oogappel

Een leergedicht voor de Kinderen van Jisraël
Opdat zij niet vergeten
In bloemrijke taal
Vele metaforen uit de natuur
Met regenvlagen en stortbuien
Als verrukkelijke inspiratie
Voor een volk
Dat veertig lange jaren door de woestijn trok

Mijn dagen zijn gevuld met redigeren
Belangrijk
Zoals het borduren van mijn tafelkleed
Zegt mijn wietvriendin
Die er een kunstwerk in ziet
Maar ik wil niet meer beneden komen
Om daar aan te werken
Met al die lieve, verkouden, grieperige
Of zieke oude mensen
Die de eenzaamheid van hun appartement
Niet langer kunnen verdragen
Dus stort ik me op het pulken aan komma’s
En de kracht van het woord
In het jodendom wordt het woord
Als zeer belangrijk gezien
Als uitgesproken, opgeschreven of verkondigd
Dan is het een eigen entiteit
Moge ik het goed doen, eerlijk en rechtvaardig

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, babbel-story





This entry was posted in @home, @Work, kunst, literatuur, Own Art and tagged , , , , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.