Mijn woede zal oplaaien

De Eeuwige zei tegen Moshé:
Nu is het zo ver
Dat de tijd om te sterven genaderd is
Roep Jehoshoe’a
Gaan jullie
In de tent-der-samenkomsten staan
En Ik zal hun Mijn instructies geven
En Moshé ging met Jehoshoe’a
In de tent-der-samenkomsten staan
In een wolkzuil verscheen de Eeuwige
In de tent-der-samenkomsten
De wolkzuil bleef aan de ingang
Van de tent staan
Toen zei de Eeuwige tegen Moshé:
Als je binnenkort
Bij je voorouders zult rusten
Dan zal dit volk in opstand komen
In ontucht achter de goden aanlopen
Van de vreemde bevolking van het land
Te midden waarvan het komt
Mij verlaten
En Mijn verbond verbreken
Dat Ik ermee gesloten heb
Op die dag zal Mijn woede
Tegen hen oplaaien
Ik zal hen in de steek laten
Mijn blik ervan afwenden
En het zal aan vernietiging
Ten prooi zijn
Vele ongelukken
En rampen zullen het treffen
En dan zal het op diezelfde dag zeggen:
Hebben die ongelukken me niet getroffen
Omdat mijn God niet bij mij is?
Want Ik
Ik wend Mijn blik die dag volkomen af
Vanwege al het kwaad
Dat het gedaan heeft
Dat het zich tot afgoden heeft gewend

Het is zover
Moshé zal niet lang meer
Onder de kinderen van Jisraël zijn
En nu al weet de Eeuwige
Dat dit weerbarstige volk
Zich niet aan Zijn geboden zal houden
Ze zullen zich afwenden
Naar vreemde afgoden
En niemand die dit kan stoppen
Treurig

Ik ben druk
En heb maar weinig tijd
Voor de lieve bewoners van mijn huis
En eerlijk gezegd
Heb ik er ook niet altijd geduld voor
De vader van de vrouw
Met kinderen in het land van mijn hart
Is overleden
Ze kan er niet heen vindt ze
Ze heeft nooit een goede band
Met haar stiefvader gehad
En de laatste jaren was hij dementerend
Kon ze helemaal niet bij hem komen
Ze is slecht ter been
Een taxi gaat haar 100 euro kosten
Haar hondje moet ze ergens
Zien onder te brengen
En ze wil gewoon niet
Te zwaar voor haar
Zowel mijn wietvriendin als ik
Hebben gezegd dat ze haar broer moet bellen
En dit gewoon zeggen
Daar is ze drie dagen mee bezig geweest
Telkens hetzelfde verhaal
En ik ben misschien geen goed mens
Maar op het eind
Nam ik de telefoon niet meer aan
Niet nóg een keer dat hele verhaal
Op de app kwam het
Geschreven toch nog een keer binnen
Maar ik kon het kort houden
Wat goed dat het nu geregeld is
Doen waar je jezelf het best bij voelt
Ja maar, begint ze nog, wel in overleg
Tuurlijk, dat is toch mooi?
En het is weer een tijdje rustig
Ik zou willen zeggen
Ik wou dat ik meer geduld had
Maar dat is niet helemaal waar

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, geen-geduld-story

This entry was posted in @home, @Work, kunst, literatuur, Own Art and tagged , , , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.