Voor eeuwig een puinhoop

Je moet hem stenigen
Zodat hij sterft
Want hij heeft geprobeerd
Je af te brengen
Van de Eeuwige, je God
Die je uit het land Egypte
Uit het slavenhuis heeft gevoerd
En heel Jisraël moet dat horen
En ze zullen bang worden
En men zal nooit meer
Zoiets slechts bij jou doen
Wanneer je in een van de steden
Die de Eeuwige, je God
Je geeft om er te wonen
Hoort zeggen:
Nietswaardige mannen
Zijn er bij je op uitgetrokken
En hebben de inwoners van hun stad
Van de goede weg afgebracht
Door te zeggen:
Laten we andere goden
Gaan dienen!
Die jullie niet gekend hebben
Dan moet je heel goed informeren
Onderzoeken
En navraag doen
En is het inderdaad waar
Staat het vast:
Bij jou is dit afschuwelijke
Voorval geschied
Dan moet je de inwoners
Van die stad
Met het zwaard doodslaan
Leg de stad
Met al wat er in is
Onder de banvloek
Van het zwaard
Ook het vee ervan
Verzamel alles
Wat er buit te maken is
Midden op het stadsplein
En verbrand de stad
Volkomen in het vuur
Met alles
Wat er buit te maken was
Ter ere van de Eeuwige, je God
Het moet voor eeuwig
Een puinhoop blijven
En het mag nooit meer
Opgebouwd worden
Laat er van de bangoederen
Niets aan je handen
Blijven kleven
Zodat de Eeuwige kan bekomen
Van Zijn laaiende woede
En geneigd zal zijn
Je medelijden te tonen
En Zich dan ook
Over je zal ontfermen
En je talrijk zal maken
Zoals Hij dat onder ede
Aan je voorouders beloofd heeft
Omdat je gehoor wilt geven
Aan de roep van de Eeuwige, je God
Door Zijn geboden
Die ik je vandaag geef
Nauwkeurig na te komen
Door te doen wat juist is
In de ogen van de Eeuwige, je God

Geen gemakkelijke God
De Eeuwige God
Van de kinderen van Jisraël
Net als het volk
Dat hij uit de slavernij gered heeft
Die wispelturigheid
Hebben ze met elkaar gemeen
Maar dat mag je natuurlijk
Niet zeggen

Het gaat wat beter met mijn moeder
Maar ze is volledig uitgeput
Mijn vader heeft voetje voor voetje
Gisteren toch boodschappen gedaan
En was daarna weer wat opgeknapt
Bewegen, buiten zijn doet hem goed
Mijn moeder belde
Toen ik beneden in de hal
Aan het borduren was
Potje thee
Papierenbekertjes mee
Ik moest het kort houden
Want ik had al bezoek
Binnen vijf minuten
Zat de tafel vol
Met kletsende buurvrouwen
Wat jammer toch
Dat er op zondag niets
Georganiseerd wordt
Voor iedereen die met de ziel
Onder de arm
Door het gebouw zwerft

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, do-what-you-can-story