Niet vergeten

Want jullie heeft de Eeuwige
Apart genomen
En jullie heeft Hij uit de ijzeroven
Uit Egypte gevoerd
Om voor Hem een volk
Als eigen bezit te zijn
Zoals dat heden het geval is
De Eeuwige is door jullie toedoen
Boos op mij geworden
En Hij bezwoer dat ik de Jordaan
Niet over mocht trekken
En dat ik niet
In het goede land mocht komen
Dat de Eeuwige, je God
Je als erfdeel geeft
Want ik moet in dit land sterven
Ik mag de Jordaan niet oversteken
Maar jullie mogen aan de overkant
Dat goede land wel in bezit nemen
Passen jullie dus op dat jullie het verbond
Met de Eeuwige, jullie God
Dat Hij met jullie heeft gesloten
Niet vergeten
En dat jullie voor jezelf een beeld
Een afbeelding van wat dan ook
Gaan maken
Wat de Eeuwige, je God
Je verboden heeft
Want de Eeuwige, je God
Is een verterend vuur
Een alles opeisende God
Als jullie kinderen
En kleinkinderen gekregen zult hebben
En al heel lang in het land gewoond
Zult hebben
En je zelf in het verderf stort
Door een afgodsbeeld te maken
In wat voor gestalte dan ook
En doet wat verkeerd is
In de ogen van de Eeuwige, je God
Waardoor je Hem krenkt
Dan roep ik reeds bij voorbaat
De hemel en de aarde als getuige
Tegen jullie op
Dat jullie zeker zullen verdwijnen
Uit het land dat jullie daar
Als jullie de Jordaan overgestoken zijn
In bezit zullen nemen
Lang zullen jullie daar niet leven
Want jullie zullen volkomen
Vernietigd worden
De Eeuwige zal jullie
Onder de volkeren verstrooien
En jullie zullen slechts
Klein in aantal overblijven
Onder de volken
Waarheen de Eeuwige jullie zal voeren
Daar zullen jullie goden dienen
Werk van mensenhanden
Van hout en steen
Die kunnen zich noch horen
Eten noch ruiken
Jullie zullen vandaar
Weer naar de Eeuwige, je God vragen
Dan zul je Hem ook vinden
Als je Hem met heel je hart
En heel je ziel zoekt
Als je in de verdrukking bent
En wanneer al deze dingen je overkomen zijn
Zul je in latere dagen
Tot de Eeuwige, je God
Terugkeren
En naar Zijn stem luisteren
Want een barmhartige God
Is de Eeuwige, je God
Hij zal je niet loslaten
En je niet in het verderf storten
Ook zal Hij het verbond met je voorouders
Niet vergeten
Dat Hij onder ede
Met hen heeft bevestigd

Je hoort de pijn in de stem van Moshé
Hij mag het prachtige land niet betreden
Hij, de trouwste van alle onderdanen
Die het voor het volk opnam bij de Eeuwige
En hij weet al
Dat het zooitje ongeregeld
Dat hij met de hulp van de Eeuwige
Uit Egypte voerde
Zich niet aan Zijn wetten zullen houden
Kleine troost
De Eeuwige zal het verbond
Met voorouders van de kinderen van Jisraël
Niet vergeten

Als ik ’s ochtends wakker word
Uurtje of half vijf
Dat is mijn natuurlijk ritme
Dan zoek ik meteen
De berichten uit het land van mijn hart
Elke ochtend is het huilen
De beelden verschrikkelijk
De gijzelaars nog steeds niet vrij
Er komen steeds meer details
Over de afschuwelijke aanslag
Op 7 oktober
Hoe de mensen verminkt, vermoord
Verkracht, verbrand
En gekidnapt werden
In de kibboetsiem
En op het dansfeest
En elke ochtend
Wens ik met heel mijn vurig hart
Dat de wereld hen niet zal vergeten

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, duizend-tranen-story