Door de woestijn

De kinderen van Jisraël
Trokken op van Refiedim
En sloegen hun kamp op in de Sinaiwoestijn
Ze trokken op van de Sinaiwoestijn
En sloegen hun kamp op in Kiwroth-Hathaävah
Ze trokken op uit Kiwroth-Hathaävah
En sloegen hun kamp op in Chatséroth
Ze trokken op uit Chatséroth
En sloegen hun kamp op in Rithmah
Ze trokken op uit Rithmah
En sloegen hun kamp op in Rimmon-Perets
Ze trokken op uit Rimmon-Perets
En sloegen hun kamp op in Liwnah
Ze trokken op uit Liwnah
En sloegen hun kamp op in Rissah
Ze trokken op uit Rissah
En sloegen hun kamp op in Kehélatha
Ze trokken op uit Kehélatha
En sloegen hun kamp op in Har-Shefer
Ze trokken op uit Har-Shefer
En sloegen hun kamp op in Charadah
Ze trokken op uit Charadah
En sloegen hun kamp op in Makhéloth
Ze trokken op uit Makhéloth
En sloegen hun kamp op in Thachath
Ze trokken op uit Thachath
En sloegen hun kamp op in Thérach
Ze trokken op uit Thérach
En sloegen hun kamp op in Mithkah
Ze trokken op uit Mithkah
En sloegen hun kamp op in Chasmonah
Ze trokken op uit Chashmonah
En sloegen hun kamp op in Moséroth
Ze trokken op uit Moséroth
En sloegen hun kamp op in Bené-Ja’akan
Ze trokken op uit Bené-Ja’akan
En sloegen hun kamp op in Chor-Hagidgad
Ze trokken op uit Chor-Hagidgad
En sloegen hun kamp op in Jotwathah
Ze trokken op uit Jotwathah
En sloegen hun kamp op in ‘Awronah
Ze trokken op uit ‘Awronah
En sloegen hun kamp op in ‘Etsjon-Gewer
Ze trokken op uit ‘Etsjon-Gewer
En sloegen hun kamp op in woestijn Tsin
Dat is Kadésh
Ze trokken op uit Kadésh
En sloegen hun kamp op bij de berg Hor
Aan de grens van het land Edom
Op bevel van de Eeuwige
Besteeg Aharon, de priester
De berg Hor
En stierf daar
In het veertigste jaar
Na de uittocht
Van de kinderen van Jisraël
Uit het land Egypte
In de vijfde maand
Op de eerste van de maand
Aharon was honderddrieëntwintig jaar
Toen hij op de berg Hor stierf

Veertig jaar zwierven
De kinderen van Jisraël
Door de woestijn
En als je de opsomming leest
Op welke plekken ze hun kamp steeds opnieuw
Hebben opgezet en weer opbraken
Dan weet je dat er niet veel rust was

Voor mijn mooie denkende vriendin
In het land van mijn hart
Is de hel losgebarsten
Ze is heel boos op de Israëlische regering
Die geen vrede met de Palestijnen
Kon sluiten
En doorging met onderdrukken
Nu is iedereen
In de wurggreep
Van geweld
Ze heeft geen veilige kamer
Waar je beschermd bent voor raketten
Als de sirenes in Tel Aviv loeien
Dan rent ze naar het trappenhuis
Van haar gebouw
En zit daar totdat het sein
Veilig wordt gegeven
Maar ze piekert er niet over
Het land te verlaten
Voor een adempauze

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, In-de-wildernis-story


This entry was posted in @home, kunst, Land van mijn Hart, literatuur, Mooie Denkende Vriendin, Own Art and tagged , , , , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.