Met een open oog

Bil’am was tot het
Inzicht gekomen
Dat het naar het oordeel
Van de Eeuwige
Goed was
Om Jisraël te zegenen
En daarom ging hij niet
Als de vorige keren
Op wichelarijen af
Maar richtte zijn blik
Naar de woestijn
Toen Bil’am zijn ogen opsloeg
En Jisraël daar naar zijn
Stamindeling gelegerd zag
Kwam de geest van God
Over hem
Hij hief zijn orakelspreuk aan
En zei:
Een profetische uitspraak
Van Bil’am
De zoon van Be’or
Een profetische uitspraak
Van de man
Met een open oog
Een profetische uitspraak
Van hem die Gods woord hoort
Die als hij de visioenen
Van de Almachtige waarneemt
Krachteloos neervalt
Maar de ogen wijd open heeft
Hoe goed zijn uw tenten, Ja’akov
Uw woningen, Jisraël!
Als stroombeddingen
Breiden ze zich uit
Als tuinen langs de rivier
Als aloë’s
Die de Eeuwige geplant heeft
Als cederen aan het water
Het water vloeit over
Uit zijn emmers
En wat hij uitzaait
Krijgt veel water
Boven Agag zal zijn koning
Omhoog rijzen
En zal zijn koninkrijk
Zich verheffen
God voerde hem uit Egypte
En was als de horens
Van de buffel
Voor hem
De hen vijandige volkeren
Vernietigt Hij
Hij verbrijzelt hun beenderen
Slaat dodelijke wonden
Met Zijn pijlen
Hij strekt zich
En gaat als een leeuw
Als een leeuwin
Rustig liggen
Wie zal Hem
Tot opstaan prikkelen
Die u zegenen
Zijn gezegend
En die u vervloeken
Zijn vervloekt
In woede ontstoken tegen Bil’am
Sloeg Balak de handen ineen
Ik heb u geroepen
Om mijn vijanden
Te verwensen
Zei Balak tegen Bil’am
En nu gaat u ze daar
Drie maal achter elkaar
Zegenen
Maak u nu maar gauw
Uit de voeten
Naar uw woonplaats
Ik heb wel gezegd
Dat ik u rijkelijk
Zou vereren
Maar de Eeuwige heeft u
Die eer blijkbaar onthouden

Bil’am kan niet anders spreken
Dan wat de Eeuwige
Hem ingeeft
De ene zegening nog mooier
Dan de andere

De berg met hazelnoten
Die op het balkon
Ligt te drogen
Slinkt gestaag
Het is langzaam afscheid nemen
Van wat me toch zeker
Meer dan een maand
Flink heeft bezig gehouden
Veel werk
Kapotte handen
En heel wat vinylhandschoentjes later
Bekijk ik restant van de oogst
Want het meeste is binnen
Schoongemaakt in potten
Een pot heb ik al moeten aanbreken
Een nootje begon te schimmelen
Dan moet de rest gered worden
Kraken dus
De goede nootjes in weckpotten
In de koelkast
Straks roosteren
Nougat en hazelnootschuimgebak
Voor de buren
Moge het allemaal lukken
Zodat ik het zelf niet hoef op te eten

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, flowers-for-the-soul-story



This entry was posted in @home, @Work, kunst, literatuur, Own Art and tagged , , , , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.