In het grensgebied

De engel van de Eeuwige
Zei tegen Bil’am:
Waarom heb je je ezelin
Driemaal geslagen?
Ik was er immers
Op uitgetrokken
Om je tegen te werken
Want de reis tegen Mijn wil
Leidt tot ondergang
De ezelin zag Mij wel
En ging alle drie keer
Voor Mij op zij
Was zij niet
Voor Mij opzij gegaan
Dan was jij het geweest
Die Ik gedood zou hebben
Terwijl Ik haar
Had laten leven
Bil’am zei tegen de engel
Van de Eeuwige:
Ik heb gezondigd
Maar ik wist niet dat U
Tegenover mij
Op de weg stond
Welnu als U
Het verkeerd voorkomt
Zal ik wel
Naar huis terug gaan
De engel van de Eeuwige
Zei tegen Bil’am:
Ga met die mannen mee
Maar…
Alleen de woorden
Die Ik je zal ingeven
Mag je uitspreken
Toen ging Bil’am
Met de voornaamsten van Balak mee
Toen Balak hoorde
Dat Bil’am in aantocht was
Ging hij hem tegemoet
Naar ‘Ir-Moab
In het grensgebied
Van de Arnon
In het randgebied
En Balak zei tegen Bil’am:
Heb ik u niet reeds eerder
Een gezantschap gestuurd
Om u uit te nodigen
Waarom bent u toen niet
Naar mij toegekomen?
Zou ik u werkelijk
Niet genoeg eer
Kunnen bewijzen?
Bil’am antwoordde Balak:
Ik ben nu wel
Naar u toegekomen
Maar…
Zal ik wel iets kunnen spreken?
Alleen dat wat God mij
In de mond zal leggen
Kan ik spreken
Bil’am ging met Balak mee
En ze kwamen
Te Kirjath-Choetsoth
Balak slachtte rund
En kleinvee
En zond daarvan aan Bil’am
En de voornaamsten
Die bij hem waren
De volgende morgen nam Balak
Bil’am mee
En liet hem
De Ba’als-hoogten bestijgen
Vanwaar hij een overzicht had
Over een deel van het volk

De engel van de Eeuwige
Stelt dat Bil’am
Alleen mag zeggen
Wat God hem ingeeft
Alsof je iets anders kunt
Dan wat je ingegeven wordt
Alsof er een vrije wil is
Waaruit je kunt kiezen
Iedere gedachte is een ingeving
En als de gedachten er niet zijn
Dan kun je niet praten
Over wat je niet denkt

Op het balkon
Besef ik hoeveel groter
Mijn wereld in Haarlem is
In Zandvoort had ik nog
Uitzicht over zee
En mijn vrijwilligersbaan
Voor het museum van mijn hart
In Amsterdam
Maar mijn wereld was kleiner
Ik werkte een middag in de stad
Strompelde de metro en trein weer in
Terug naar huis
En moest paar dagen bijkomen
Slechts het rondje van
Mijn huis naar Albert Heijn
En van daar naar Dirk
Terug naar huis
Hier cross ik de hele stad door
Gisteren naar de Botermarkt
Vandaag ook al
Naar het centrum geweest
Mijn ogen feesten elke dag
Al het prachtigs dat ik tegenkom
Misschien is het eerdaags
Weer tijd
Om te fotograferen
Mijn ogen houden van feest

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, such-is-my-life-story



This entry was posted in @home, @Work, kunst, literatuur and tagged , , , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.