Met het zwaard

Jisraël stuurde boden
Naar Sichon
Koning van de Emorieten
Met de boodschap:
Laat me toch
Door uw land mogen trekken
Wij zullen niet
Van de weg afgaan
Naar akkerveld
Of wijngaard
Noch zullen wij
Bronwater drinken
De koninklijke weg
Zullen wij begaan
Tot we uw gebied
Doorgetrokken zijn
Maar Sichon
Stond Jisraël niet toe
Door zijn gebied te trekken
Sichon verzamelde
Zijn hele strijdmacht
Ging Jisraël tegemoet
De woestijn in
Kwam tot Jahats
Waar hij tegen Jisraël streed
Jisraël versloeg hem
Met het zwaard
Nam zijn land in bezit
Van de Arnon
Tot de Jabok
Tot aan de Ammonieten
Want de grens
Van de Ammonieten
Was versterkt
Jisraël nam al die steden
En Jisraël vestigde zich
In alle steden van de Emorieten
In Chesbon
En al de daaraan
Onderhavige plaatsen
Want Chesbon
Was de residentie van Sichon
De koning van de Emorieten
En hij was het die tegen
De vroegere koning van Moab
Had gestreden
En heel diens land
Tot aan de Arnon toe
Van hem had afgenomen
Daarom zeggen de dichters:
Kom naar Chesbon!
Sichons stad
Wordt herbouwd
En gegrondvest
Want vuur schoot uit
Van Chesbon
Een vlam uit Sichons burcht
Het verteerde Ar-Moab
De heren van de hoogten
Langs de Arnon
Wee jij Moab
Verloren jij
Volk van Kemosh
Hij gaf zijn zonen
Als vluchtelingen
En zijn dochters
Aan gevangenschap prijs
Aan Sichon
De koning der Emorieten
We beschoten hen
Chesbon ging verloren
Tot Diewan
En verwoesting
Hebben we aangericht
Tot Nofacht
Dat reikt tot aan Médewa

Jisraël bezette het land
Van de Emorieten
Moshé liet Ja’zér verspieden
Ze namen de daaraan
Onderhorige plaatsen in
En men verdreef
De Emorieten die daar waren
Toen veranderen ze
Van richting
En gingen de weg
Naar Bashan op
‘Og, de koning van Bashan
Trok hen met zijn krijgsvolk tegemoet
Om bij Edr’ie slag
Te leveren
Toen zei de Eeuwige tegen Moshé:
Wees niet bang voor hem
Want Ik geef hem
En heel zijn krijgsvolk
Met zijn land
In jouw macht
En je moet met hem doen
Wat je gedaan hebt
Met Sichon
De koning der Emorieten
Die in Chesbon woonde
Zij brachten hem
Zijn zonen
En zijn krijgsvolk
Zulke slagen toe
Dat men er geen vluchteling
Van overliet
En zij namen
Zijn land in bezit

Nogal gewelddadig
Dit gedeelte in de Torah
Niet gepast op een dag als vandaag
Jom Kippoer
Als we op ons kwetsbaarst zijn
Niet gegeten
Niet gewassen
En op crocks
Hele dag in synagoge
Want leren schoenen
Zijn niet toegestaan
Op een dag als vandaag
Waar we open voor ons lot zijn
Opdat we worden opgeschreven
In het boek van leven

Ik ben als een Israëli
Doe waar ik zin in heb
Sommige dingen wel
De meeste niet
Toch is vandaag ook voor mij
Meer ingetogen dan anders
Geen films
Geen muziek
Geen radio
En straks
Misschien toch wel
Er staat een grote pan kippensoep op
Absoluut niet toegestaan
Maar het is voor straks
Voor later
Als ik aanbijt met een eitje
Appeltje gedoopt in honing
En een kop kippensoep
Kracht
Voor alles dat er komt

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, tradition-story

This entry was posted in @home, kunst, Land van mijn Hart, literatuur, Own Art and tagged , , , , , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.