Water der rebellie

De kinderen van Jisraël
Heel de gemeenschap
Kwamen in de eerste maand
Naar de woestijn Tsin
En het volk bleef daar in Kadésh
Daar stierf Mirjam
Daar werd ze ook begraven
Er was geen water
Voor de gemeenschap
En men schoolde samen
Tegen Moshé en Aharon
Het volk maakte ruzie met Moshé
En ze zeiden:
Waren we toch maar gestorven
Toen onze broeders
Voor de Eeuwige stierven
Waarom hebben jullie
De gemeente van de Eeuwige
Naar deze woestijn gebracht
Om daar te sterven
Wij en ons vee?
Waarom hebben jullie
Ons laten wegtrekken uit Egypte
Om ons naar dit onzalig oord te brengen
Het is geen oord
Waar kiemend zaad
Vijgenboom
Wijnstok
Of granaatappel voorkomt
En water
Om te drinken is er ook niet
Moshé ging met Aharon
Zich terugtrekkend van de gemeente
Naar de ingang
Van de tent-der-samenkomsten
En vielen daar biddend neer
Toen verscheen hun
De glorie van de Eeuwige
De Eeuwige sprak tot Moshé:
Neem de staf
En breng de gemeente
In vergadering bijeen
Jij met je broer Aharon
En spreken jullie dan
Voor hun ogen
Tegen de rots
Dat die het water
Dat hij bevat afgeeft
Zo zal je voor hen water
Tevoorschijn laten komen
Uit de rots
En de gemeenschap
Met hun vee
Laten drinken
Moshé nam de staf weg
Uit de nabijheid van de Eeuwige
Zoals Hij hem geboden had
Moshé en Aharon
Brachten de verzamelde menigte
Voor de rots bijeen
En toen zei hij, Moshé, tegen hen:
Luisteren jullie toch eens
Jullie die altijd weer
In opstand komen
Moeten we soms uit deze rots
Water voor jullie
Tevoorschijn brengen?!
Moshé hief zijn hand op
En sloeg met zijn staf
Op de rots
Twee maal
Er kwam veel water uit
Zodat het volk kon drinken
En ook hun vee
Daarop zei de Eeuwige
Tegen Moshé en Aharon:
Omdat jullie Mij niet voldoende
Vertrouwen hebben geschonken
Om Mijn volle Heiligheid
Aan de kinderen van Jisraël
Te laten zien
Daarom mogen jullie
Deze gemeenschap niet brengen
Naar het land dat Ik hun geef
Dit is Mé-Meriwah
Het water der rebellie
Waar de kinderen van Jisraël
Tegen de Eeuwige rebelleerden
En Hij toch
Door dat water
Zijn heiligheid aan hen toonde

Het volk had het goed
Voordat Mirjam stierf
Haar bron
De bron van Mirjam
Reisde met hen mee
Iedereen had een greppeltje
Rond zijn tent gegraven
En had dus schoon water
Bij de tent
Toen Mirjam stierf
Was dat voorbij
En begint het volk
Weer te morren
En Moshé en Aharon lastig te vallen
Maar Moshé en Aharon
Ook niet zonder blaam
Vergeten de Eeuwige te verdedigen
In de ogen van de kinderen van Jisraël
Zij vertelden hen niet
Dat het goed zou komen
Dat de Eeuwige
Voor water zou zorgen
Als straf mogen ze
Het beloofde land
Niet betreden
Ook Moshé en Aharon zullen sterven
In de wildernis, de woestijn

Hazelnoten vertellen me
Hoe de natuur in elkaar zit
Een bolster die van de boom valt
Heeft een steeltje
Dat is de aanzet
Daar begint de bolster zich te vormen
En daar groeit het eerste vruchtvlees
In de hazelnootjes
De eerste hazelnoot naast het steeltje
Geeft zich maar heel moeilijk gewonnen
En als je hem kraakt
Dan is hij leeg
Voor de Eeuwige zou je zeggen
Vogels weten dat
Als ze aan een bolster beginnen
Pikken en peuzelen
Dan laten ze die eerste hazelnoot
Met rust

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, look-at-nature-story


This entry was posted in @home, @Work, kunst, literatuur, Own Art and tagged , , , , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.