Hij had bloesem voortgebracht

Aharon keerde terug naar Moshé
Bij de ingang
Van de tent-der-samenkomsten
De sterfte was
Tot stilstand gebracht
De Eeuwige sprak tot Moshé:
Bespreek het
Met de kinderen van Jisraël
En neem van hen
Voor ieder van hun stamhuizen
Een staf
Voor elk van de vorsten
Van hun stammen
Dus twaalf staven
En ieders naam moet je
Op zijn staf laten schrijven
En de naam van Aharon
Moet je op de staf
Van Levie schrijven
Want er is één staf
Voor het hoofd
Van hun stamhuis
Je moet ze neerleggen
In de tent-der-samenkomsten
Vóór de ark
Met het getuigenis
Waar Ik met jullie samenkom
Dan zal de staf van de man
Op wie Ik mijn keuze bepaal
Gaan bloeien
En zo zal Ik het gemopper
Van de kinderen van Jisraël
Waarmee ze tegen jullie rebelleren
Tot bedaren brengen
Zodat het Mij niet bezwaart
Moshé besprak dit
Met de kinderen van Jisraël
En al hun vorsten
Brachten voor iedere vorst
Eén staf per stam
Naar hem toe
Dus twaalf staven
En bij hun staven
De staf van Aharon
Moshé legde de staven neer
Vóór de Eeuwige
In de tent met het getuigenis
De volgende morgen
Toen Moshé
De tent met het getuigenis
Binnenkwam
Zag hij daar de staf van Aharon
Die voor de stam Levie
In volle bloei
Hij had bloesem voortgebracht
Knoppen geschoten
En amandelen doen rijpen
Moshé bracht alle staven
Van hun plaats
Vóór de Eeuwige
Naar buiten
Naar alle kinderen van Jisraël
Ook zij zagen het
En ieder nam zijn eigen staf
Toen zei de Eeuwige tot Moshé
Breng de staf van Aharon
Weer terug vóór de ark
Met het getuigenis
Om hem te bewaren
Als waarschuwingsteken
Voor weerspanningen
En maak een eind
Aan hun gemopper
Zodat het Mij niet bezwaart
Opdat ze niet sterven
En Moshé deed het
Zoals de Eeuwige het hem geboden had
Deed hij het
De kinderen van Jisraël
Zeiden tegen Moshé:
Dit betekent
Dat we moeten sterven!
We zijn verloren
Wij allen zijn verloren
Ieder die te dicht komt
Bij de Woning van de Eeuwige
Moet sterven
Zijn we dan tot de laatste man
Ten dode gedoemd?!

Ik zou bijna willen zeggen
Niet te geloven
Het volk ziet met eigen ogen
Het ene wonder na het andere
En het blijft maar lastig zijn
Ik vind het beeld
Van de bloeiende staf van Aharon
Prachtig
Zo teder
Heel anders
Dan de platgeslagen vuurpannen
Van iedereen die was uitgemoord
Dat al eerder als waarschuwingsteken
Werd gebruikt

Vroeg in de ochtend raap ik vlug
Nog wat hazelnoten
En fiets naar het centrum van de stad
De Grote Markt
Ik kijk mijn ogen uit
Bezondig me aan een hippe smoothy
Ginger Engery
Lachen de serveerster en ik
Het is nieuw op de kaart
En we zien wel wat er komt
In no time zijn er nog drie
Ginger Engergy smoothies uitgeserveerd
En ik ga door de knieën
Foie Gras van eend
Het spijt me
Dat vind ik lekker
Rib uit mijn lijf
Lekkernijen uit een ander leven
Op de terugweg naar de fiets
Kom ik voormalig
Adjunct Hoofdredacteur Opzij tegen
Collega uit een ander leven
We praten
We lachen
We delen
Hoe we verder zijn gegaan
Ze noemt het een delicatessen marktje
En ik besef
Hoe anders ons leven

Jezzebel,

Tussen water en water
Art: Pascale, kunst-van-leven-story


This entry was posted in @home, @Work, kunst, literatuur, Own Art and tagged , , , , . Bookmark the permalink.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.